139
8.4.2. Kolejność prac badawczych
Kolejność prac oraz poszczególnych czynności podano w p. 7.4.2. W trakcie wykonywania badań elementu wspornikowego należy zwrócić uwagę na dokładnę inwentaryzację numeracji czujników elektrooporowych (duża liczba) oraz staranne osiowe ustawienie modelu w maszynie wytrzymałościowej.
Sprawozdanie z badań podano w p. 7.5. W czasie wykonywania badań należy zebrać wszystkie potrzebne dane.
W trakcie próby sprężystości należy przeprowadzić badania stanu naprężenia elementu wspornikowego. Wyniki tensometrycznych pomiarów naprężeń zapisuje się w tab. 8.1.
Tabela 8.1. Tabela pomiarów stanu naprężenia w elemencie wspornikowym
Lp. |
Siła Pl = 0,5P kN |
Pomiar odkształceń jednostkowych |
Wartości naprężeń głównych (MPa) oraz kąt <pQ według wzorów (8.9 i 8.10) | ||||||||||||||
Odczyty na mostku tensometry-cznym. Numery tensometrów |
Odkształcenia jednostkowe w punktach ei • 105 | ||||||||||||||||
I |
II |
... |
42 | ||||||||||||||
1 |
2 |
42 |
1 |
2 |
... |
42 |
*1 |
Ą |
*2 |
„II al |
Al °2 |
«n f0 |
... |
°42 | |||
1 |
i |
3 |
4 |
... | |||||||||||||
1 2 |
40 80 |
Doświadczalne wartości naprężeń, wystające w punktach IV, VII, X, na powierzchni betonu (rys. 8.7) oraz w punktach 40, 41, 42 w pręcie zbrojeniowym, należy porównać z naprężeniami obliczonymi według Leonhardta (8.1) i (8.2) (ob = D/F^; cg = Z/Fg) dla jednego z poziomów obciążenia doświadczalnego, np. = 160 kN. Wyznaczone doświadczalne kierunki naprężeń głównych należy przedstawić graficznie (rys. 8.8a).
Ustalone w poszczególnych punktach kierunki główne pozwalają na wykreślenie fragmentu trajektorii naprężeń. Po wykonaniu próby sprężystości dokonuje się próby na zniszczenie. Próba ta może być wykonana na przygotowanym do tego celu innym, bliźniaczym modelu, bez tensometrów elektrooporowych. W trakcie prowadzenia próby na zniszczenie należy dokonać obserwacji i pomiaru zarysowania. Na rysunku 8.8b przedstawiono układ rys oraz miejsca pomiaru ich szerokości (wzdłuż osi głównego zbrojenia poziomego i wzdłuż przekątnej).
W sprawozdaniu należy podać wartość ustalonej doświadczalnie siły rysującej, a pomiar szerokości rozwarcia rys zamieścić w tabeli. W miarę możliwości można dołączyć fotografię zarysowania badanego elementu. W chwili osiągnięcia obciążenia niszczącego