Zakażenie rany pooperacyjnej (2)

f‘foMaklyka

wego może hyc gwałtowny. Gorączka, szybko muaMający naciek i/imany /ałuuwirniu skór> wokół rany /nius/njt| do hntyt liiinasto wcj interwencji.

Bezpośrednie badanie bakteriologiczne po/wala na zróżnicowanie paciorkowców (Gram-dodatnie ziarenkowee) i Clostridium (Gram -dodatnie pałeczki). Brijzowe podbarwienie skóry i trzeszczenie w tkance podskórnej sugerują źiorzel gazową!

1/5czeiiie polega na szerokim otworzeniu rany, często dodatkowych nacięciach i usunięciu tkanek martw iczych, co zmniejsza ryzyko wystąpienia wstrząsu septycznego i zaburzeń w układzie krzepnięcia. Antybiotykiem z wyboru jest penicylina; u pacjentek uczulonych można zastosować cefalosporyny lub erytromycynę. Pacjentki należy otoczyć bardzo troskliwą opieką, gdyż może wystąpić wyraźna dysproporcja między stosunkowo niewielkim nasileniem zmian miejscowych i ciężkim stanem ogólnym.

12.1.3.1. Późne zakażenia ran pooperacyjnych

Późne zakażenia run pooperacyjnych wywoływane są zazwyczaj przez mieszaną florę bakteryjną, typową dla pochwy i szyjki macicy.

Leczenie polega na nacięciu lub otworzeniu rany i jej drenażu, co już po kilkunastu godzinach doprowadza do poprawy stanu ogólnego pacjentki. W większości przypadków brak jest uzasadnienia do stosowania antybiotyków'; stosuje się je tylko przy bardzo dużych naciekach zapalnych tkanki podskórnej, przy objęciu procesem powięzi {fasciitis necroticans) oraz przy braku poprawy stanu ogólnego po oFwórzeniii rany? Duża częstość infekcyjnych powikłań po operacjach położniczych przyczyniła się do podjęcia badań nad celowością profilaktycznego stosowania antybiotyków.

W wielu pracach wykazano celowość stosowania profilaktyki przy przezpochwowym usuwaniu macicy, przy czym nie stwierdzono różnic w' skuteczności działania jednorazowej dawki podanej na 30-60 minut przed operacją i wielokrotnych dawek leków podawanych w okresie okołooperacyjnym. Stosując profilaktycznie antybiotyki przy wykonywaniu przezbrzusznej histerektomii, nie uzyskano tak jednoznacznych wyników. Porównano wyniki uzyskane w 16 ośrodkach stosujących profilaktykę antybiotykową i tylko w siedmiu / nich stwierdzono korzystny wpływ' leczenia. Również niejednoznaczne są wyniki badań nad zastosowaniem jednorazowej dawki antybiotyku bezpośrednio po zaciśnięciu pępowiny w trakcie cięcia cesarskiego. Oprócz prac wskazujących na korzystny wpływ takiej profilaktyki spotkać można również opracowania, w których poszukuje się innych, skuteczniejszych metod profilaktycznych, takich jak płukanie macicy i jamy otrzewnej roztworem antybiotyku. Istnieje cała

wykonywam* u pacjentek z wadami serc#; w u*i giupic. clunych Musuje s»v lównie/ ptoitliikiykę w Traki ic pmodu diogumi iv*UUłi>i>!0_ wykonywaniu wyly/ęcŁko wmiia jamy maOifcy» rrftwwei przy /układa niu wkładki wcwa«|lr/inaęK’/nęj. Profilaktyczna antybiotykoterapm powinna być równie/ stosowana podczas plastycznych operacji jajowodów, j)gnieważ ewentualna infekcja /upełnie przekreśla szanse rut uzyskanie płodności, oraz w trakcie operacji rozszerzonego usunięcia macicy, ze względu na czas wykonywanego zabiegu, jak i na jego zakos. Niektórzy badacze twierdził jednak. Ze znacznie większy wpływ na przebieg okresu pooperacyjnego ma czas operacji, otyłość pacjentki i ilość utraconej krwi niż profilaktyczne podanie antybiotyku.

■ imm , m.i p • i y< u i'!'>!ii i) i, ■ -i.....wantę antybiotyku nie

budzi /ustfze/en f)o stanów i>»h zalk/yi można nu pęwno operacje

12.2. Choroby przenoszone drogą płciową

Krzysztof Tomasz Niemiec

Choroby przenoszone drogi) płciową należą do chorób zakaźnych i znane są bardziej jako „choroby weneryczne”. Przymiotnik „weneryczny" pochodzi od imienia rzymskiej bogini miłości Wenery. Wskazuje on na związek z życiem intymnym człowieka, choć wcale nic kojarzy się z miłością, ale z czymś brudnym, wstydliwym, może nawet wulgarnym. Następstwa psychologiczne tych skojarzeń często Utrudniały prowadzenie skutecznych programów zapobiegania chorobom wenerycznym, co doprowadziło do wprowadzenia przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) zmiany tia/.wy „choroby weneryczni na nazwę „choroby przenoszone drogą płciową” (STD - sexually trausmitted diseases) lub. zamiennie, „zakażenia przenoszone drogą płciową" (S I 1 \exnally trausmitted injeetions). Obok znanych od wieków STD, takich jak kiła, rzeżączka, wrzód miękki i /iarnmłak pachwinowy, występuje obecnie w iele chorób, które określa się mianem „nowej generacji S TD”. Niektóre z nich przenoszone są wyłącznic w czasie stosunku płciowego, a w przypadku innych kontakty seksualne są tylko jedną z form przenoszenia, często nie najważniejsi Pojawienie się tych chorób stało się we współczesnym świccie poważnym problemem społecznym i zdrowotnym. Nową generację patogenów wywołujących STD oraz lata ich odkrycia przedstawiono w tub, 12.2.