\it$ przycięli-i /ajMiUinte
tka rtftóoz-
kuwoflo
Rozpoznanie gruźliczego zapalenia przydatków jest dość nudne. Najczęściej jest ono stawi,hic na podstawie hulania histopatologie/ nego i(lub) bftkjeriologk znego wtuta it/yskanego podi /as lapuro skopii lub laparotomfóWykonywanych / różnycn wskazań. Wykorzystywane są równie/ inne metody, takie jak posiew krwi miesiącz-kOWej lub cihlomclrinm pobranegi biopsji. W diagnostyce
gruźliczego zapalenia przydatków pomocne jest stwierdzenie podwyższonego odczynu opadania krwinek czerwonych, eozynołilii w krwi obwodowej i silnie dodatniej próby tuberkulinowej. Leczenie tej postaci zapalenia przydatków polega na długotrwałym podawaniu leków przeciwgruźliczych, w' wyjątkowych sytuacjach może być konieczna interwencja chirurgiczna.
Leczenie typowego ostrego zapalenia przydatków polega na intensywnej antybiotykoterapii. Podobnie jak w; zapaleniu błony śluzowej macicy,"zĆTwzględu na mieszaną etiologię choroby, postulowane jest podawanie antybiotyków o szerokim spektrum działania lub kombinacji antybiotyków; w ciężkich przypadkach można zastosować kIir)-damy cynę w połączeniu z gentamycyną bądź metronidazolem.
Dawka i czas stosowania leku są uzależnione od klinicznego stanu pacjentki, ale pamiętać należy o tym, że znacznie łatwiej jest zaleczyć ostre zapalenie przydatków, niż leczyć, często przez, latu, zapalenie przewlekłe.
W związku / dużymi trudnościami w zróżnicowaniu zapalenia przydatków i zapalenia wyrostka robaczkowego niekiedy podejmuje się mylną decyzję o wykonaniu laparotomii. Czy jest to rzeczywiście decyzja mylna? Oczywiście, trudno jest tu udzielić jednoznacznej od-powiedzi. Decyzję o laparotomii podejmuje się w przypadkach wątpliwych diagnostycznie, kiedy, nie dysponując możliwością wykonania natychmiastowego badania laparoskopowego, zgodnie ze starymi zasadami chirurgii, bezpieczniej jest wykonać zabieg operacyjny i dokonać bezpośredniej kontroli narządów jamy brzusznej. Co należy zrobić, gdy w trakcie laparotomii rozpozna się ostre zapalenie przydatków? Postępowaniem zmniejszającym znacznie częstość powikłań pooperacyjnych i poprawiającym końcową efektywność leczenia jest natychmiastowa śródoperacyjna antybiotykoterupia. W tych przypadkach, w których przed operacją nie stosowano leczenia przeć i w bakteryjnego luh leczenie to było stosunkowo krótkie, w chwili postawienia rozpoznania powinno się podać dożylnie dużą dawkę antybiotyku o szerokim spektrum działania, najczęściej cefa-losporyn trzeciej lub wyższych generacji. Zabieg powinien być jak najbardziej oszczędny -- dotyczy to zwłaszcza młodych kobiet w okresie prokreacyjnym. Wszelkie próby usuwania istniejących zrostów doprowadzają do wytworzenia się nowych w okresie poopera eyjnym, należy zatem preparować je bardzo ostrożnie, ograniczając swe działania do niezbędnego minimum, Wszelkie decyzje o tisunię
nu jajniku łub Jajowodu jKiWłtmy byt' konsultowane / ginekologiem.
< >|n »W oklOMe HMlt‘1 m I f k». (i. IIIK/H.I podjtg (In W|V u lisuilio III
mpniuku jajowodu n kobiet posiadających już potomstwo. U młodych kobiet usuwa się przydatki praktycznie wyłącznie wtedy, gdy I worzą om ropny guz. tzw. ropień iąjnikowo-iajowodpwy, często da jąćy Ótiih *»l*|ii'A \ u w Miiku wylewania siy jego/.tu .iilnsi i do |:uin otrzewnowej. W przypadkach, w których stwierdza się przekrwienie przydatków, nawet wtedy, gdy z jajowodu wydobywa się treść ropna, postępowanie o|>eiacypir powinno ogranie/,)!. się do drenażu zatoki Douglasa fpizez powłoki jamy br/usznej lub tylne sklepienie) i. ewentualnie, wypłukaniu jamy otrzewnej antyseptykiem, np. roztwo-lem preparatu Hibitane. Zazwyczaj równocześnie usuwa się. często odczynowi* zmieniony, wyrostek robaczkowy.
Rozpoznanie przecłoperacyjne ropnia jajnikowo jajowodowego Ropteń tajnikowa i mpniaka jajowodu stawiane jest zazwyczaj u pacjentek / zaostrzę- jajowodowy nicut przewlekłego zapalenia przydatków. W rozpoznaniu tych zmian bardzo pomocne jest badanie ultrasonograłiczne. Leczenie ropnych /miau przydatków, przynajmniej w początkowym okresie, jest podobno do leczenia ostrego zapalenia przydatków. Szacuje się, że fit» 7j);pacjentek teyguje zadowalająco na leczenie antybiotykami.""
Wskazaniami do leczenia operacyjnego są: podejrzenie pęknięcia ropnia lub hiak reakcji na leczenie antybiotykami przez 2-3 dni. t zęsto bttldzo trudny technicznie zabieg operacyjny powinien ogra-nit/ue się do jednostronnego usunięcia jajowodu lub przydatków ot.iz dienużu jamy otrzewnowej. Powłoki jamy brzusznej zaszywa się ..nn głucho1’ lub. co wydaje się być całkowicie uzasadnione, zakłada się szwy pierwotnie odroczone.
'Zakażenie rany pooperacyjnej jest dość często obserwowane zarówno po cięciach cesarskich, jak i po typowych operacjach ginekologicznych. Dosi' interesujący i zaskakujący zarazem icst fakt, że częstość ropienia powłok po operacjach / założenia „brudnych” (iniekcja wewuąti/maciczna, ropne zapalenie przydatków, ropień jajni I owo jajowodowy) jest tylko nieznacznie większa ni/ po operacjach i /\Myt li
< zęsiusc występowania iniekcji w ranach po cięciu cesarskim Cigsiośr, izaeowina jest ir.t 4 8%/a i"> histercktomii da ł <>'. /Infekcje ran jhmipot.u yjnych mo/ua- podzielić na sporadycznie obserwowane, tzw. infekcje wczesne (I,- 3, doba po operacji) oraz znacznie częstsze in teki je pożne ( ,V H doba po operacji)
Infekcje W'i zosni' są wywoływane pi zez .paciorkowce z grupy A Objawy lub It albo pfzcz Clastrulium fterfrinwiis Przebieg piocósu chorobo