Zdjęcie694

mmmmi umAn

IVwn.* pomocą w okrrttoniM hudtMy 4mt Hitrwluti. upt*me wmamms nych wyże) dcm ■» t * ■ jest *-^Ł»- w/|—* —rjf ‘rgf- f 11 • Iji u UTej k dominantą komparyncyfruj. Prom lo pe)<<l* rtMMi «aą atomem MMi

przedstawionego albo struktury, który jeti ne* #ądny imIm..........

mzuje caloM Mota to być na przykład pma /* y/»U*y mwtyy q*i*

Swfema jiAnnrfka w upowtadantu Uwatawa Hcritnpt iaakóówfn, kma poda wc za (strumień Madofliotcl W Kleiły umieniu* WlNtUM kwMlWiÓ »atk.w)aklt) mówi rtą o bohaterze (nł tr» publkina pr redslMK ww, ea Maął nad Owtdiuaaem w Naw poeta (ullyaM BwliaftAlni) n>ót»ia mMmmiM M dwie skrajnie różne postacie (tytułowi. Pr lafcyB I Ml Myde l aywlMa ma Roberta I. Stomaona I bfdt nawet |fvpf (yiwtrk fi Anny IbkNkiaf) W ufniscb dominantę itanowu' mota np wytunnM |yb ar wtiMW Mai kasta i tomu l udzie mi wscdrte Widawy SryanboralMa|), uatawMaM mayte tytzne (np. Da Irupa Andrzeja MorutyM « > a lia), luffM puMtf#rwg» y4 fumowama życia (Testament mój luliiuu llnwuhiapK tartoMtaraafyfcMeje muzyczna (Zaftarowiaa domtłut Konatanlafa UdafanM <«alaayMakaafM IM tarcz jasna, nie w każdym utworze wyróżnień* )«d»*j óimlMty knmywry _Lonej jest możliwe, nie w każdym też calowi, riaann jednak powala maliil punkt wyjścia do rozważań o tekście.

Rodzaje kompozycji - nazewnicze metafory

Inną sugestię interpretacyjną niosą ze robą tradycyjne podziały na raona tce typy kompozycji.

Oto one:

1) kompozycja otwarta, w tym m.in.:

• kompozycja dygresyjna

(zwana stemowskę od nazwiska misinnestimlsi nwpi pisarza Laurencea Sternem i jego utworu pt Zycie l myśli J.W, Pana TtUtrmna Skandy) - zawiera liczne komentarze inetafabuUmr i dygresje- tpa wieść stanowi zbiór różnych epizodów, przebieg Ubuky uzależniony jest od kaprysów ironicznego wzglądem siebie i twoje) nil narratora, który wciela się w rolę pisarza, w dodatku prowadzącego aągfcy dn-log z czytelnikiem - jak w Nieznośnej lekkości bytu Milana Kundery, Kronice wypadków miłosnych Tadeusza KomakMap bądź Sfme cudzołożnic Jerzego Pilcha;

• kompozycja z urwaną, jakby niedokończoną fabułą, tekst pozbawiony zakończenia - jak w lalce Prusa; mole to być również znaczący brak wersu w strofie - jak w wierszu Coś ty Atenom troM. Sokratesie Cypna-as Norwida.