Badania nad przyczynami wad wrodzonych powiększą listę znanych substancji szkodliwych dla płodu, jak np. miało to miejsce z ta-lidomidem, przez co liczba pewnych stanów chorobowych, że wymienimy dla przykładu rozszczep kręgosłupa, ulegnie zmniejszeniu. Duże nadzieje wiąże się także z coraz bardziej rozległą wiedzą genetyczną. Dlatego lo należy mieć nadzieję, że liczba wad wrodzonych wymagających amputacji i protezo-wania będzie w miarę upływu czasu zmniejszać się, pomimo zwiększających się możliwości utrzymywania przy życiu dzieci ciężko upośledzonych.
W dziedzinie nowotworów także istnieją nadzieje, że prowadzone badania umożliwią poznanie czynników etiologicznych. Chociaż prawdopodobnie jeszcze wiele lat upłynie zanim uda się poznać przyczyny nowotworów, to jednak istnieją podstawy aby przypuszczać, że w niektórych guzach, doprowadzających do amputacji można będzie uzyskać pewne sukcesy.
Co się tyczy urazów jako przyczyn amputacji, to duże nadzieje pokłada się w zapobieganiu wypadkom oraz stale ulepszanym urządzeniom zapobiegającym, jak też coraz skuteczniejszemu leczeniu. Z drugiej strony postępująca urbanizacja i uprzemysłowienie może jednak poważnie zaważyć na liczbie wypadków, zaś leczenie może po prostu zwiększać liczbę przeżyć wśród ciężko okaleczonych,
Do zmniejszenia liczby odjęć z powodu zgorzeli z niedokrwienia mogą przyczynić się badania nad etiologią chorób naczyń obwodowych. Trzeba jednak zaznaczyć, że w dziedzinie tej zasadnicze znaczenie ma osobnicza podatność, gdyż obserwacje prowadzone wśród
palaczy papierosów dowodzą, że porzucenie palenia, jako środka zapobiegającego chorobie, ma niewielkie znaczenie. Trzeba też liczyć się z tym, że tendencja do zwiększania się średniej długości życia, będzie utrzymywać się nadal, przeto narastająca liczba amputacji u większego odsetka ludzi starych może skutecznie przeciwstawić się zmniejszeniu liczby odjęć kończyn.
Istnieją inne metody leczenia stosowane oddzielnie lub razem ze sposobami chirurgicznymi w leczeniu nowotworów. Wszystko wskazuje na to, że leczenie nie chirurgiczne będzie możliwe w niektórych nowotworach, w których obecnie trzeba dokonać amputacji.
Należy też się spodziewać postępów w dziedzinie leczenia zachowawczego chorób naczyń obwodowych oraz zabiegów dokonywanych na naczyniach, co automatycznie zmniejszy liczbę niedokrwionych kończyn, wymagających amputacji. Metody fizykalne, umożliwiające zwalczanie obrzęków oraz zastoju żylne-go, pozwalają na ratowanie kończyn z upośledzonym ukrwieniem.
Urazy stanowią dziedzinę, w której u wybranych pacjentów istnieje możliwość uratowania ciężko uszkodzonych kończyn. Ponowne wszczepienie utraconych w wypadkach kończyn górnych i dolnych staje się coraz bardziej powszechne. Oczywiście trzeba w tym miejscu brać pod uwagę możliwości i postępowanie z uszkodzonymi kończynami do ponownego wszczepienia.
Chociaż do ponownego wszczepienia górnej kończyny najlepiej nadają się te, w których do amputacji doszło na skutek czystego przecięcia tkanek, to możliwe jest także nie-