w główkach na część pomiarową próbki zaleca się, aby długość części roboczej spełniała zależność: dla próbek okrągłych od0>3 mm
Lf - Lq + 2 do-, |
(4.13) |
dla próbek płaskich o aO > 0,2 mm | |
= A) ^ 2^, |
(4.14) |
dla próbek nieproporcjonalnych | |
Lc — Lq 1 2 by. |
(4.15) |
Na próbkach przed próbą rozciągania musi być zaznaczona początkowa długość pomiarowa Lo oraz jej podział na działki 5 mm lub 10 mm.
Dodatkowe informacje o rodzaju materiału, jego strukturze, wtrąceniach i wadach wewnętrznych uzyskuje się na podstawie obserwacji złomu zerwanycli próbek. Rozróżnia się trzy rodzaje złomów:
a) poślizgowy (ścięcie), charakterystyczny dla materiałów o dużej plastyczności; powstaje w wyniku zniszczenia materiału przez poślizg w płaszczyznach krystalograficznych;
b) krachy jest wynikiem pokonania wewnętrznych sił spójności materiału w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku działania siły rozciągającej; zniszczeniu nie towarzyszą widoczne odkształcenia plastyczne materiału;
c) rozdzielczy zachodzi w płaszczyznach złomu kruchego, lecz poprzedzony jest odkształceniami plastycznymi
Typowy złom dla próbek stalowych okrągłych, to złom, w którym następuje Jednocześnie ścięcie pobocznicy i złom rozdzielczy rdzenia. Większy udział powierzchni ścięcia w całej po wierzchni złomu może świadczyć o wyższej zdolności materiału do odkształceń plastycznych.
Jeśli w objętości pomiarowej próbki mieści się wada jakiegokolwiek rodzaju, to może je ujawnić złom, który zwykle przebiega przez obszar jej występowania.
Do wykonania ćwiczenia konieczne jest zaliczenie sprawdzianu z opanowania wiadomości dotyczących następujących zagadnień:
1. Przebieg próby rozciągania;
2. Wykres rozciągania z charakterystycznymi wielkościami;
3. Rodzaje próbek używanych do badań;
4. Definicje wielkości fizycznych wyznaczanych na podstawie próby rozciągania.
4.6.1. Przebieg ćwiczenia
1. Przygotowanie próbek do badań
• Dokonać pomiarów próbek i wykonać ich zwymiarowanc szkice.
• Określić współczynnik proporcjonalności próbek
• Dla próbek okrągłych wykonać pomiar średnicy części pomiarowej w trzech jej miejscach.
• Dla próbek płaskich w podobny sposób pomierzyć ich szerokość i grubość.
• Na powierzchni części roboczej próbek nanieść znaczniki końców odcinka pomiarowego oraz znaczniki pośrednie odcinków elementarnych.
• Wyniki pomiarów oraz dane charakteryzujące próbki zanotować
2. Próba rozciągania na maszynie wytrzymałościowej
• Na podstawie wykonanych pomiarów próbek oraz przypuszczalnej wytrzymałości badanego oszacować wartość maksymalnej siły zrywającej.
• Ustalić zakres pomiarowy maszyny.
• Zamocować próbkę w uchwytach maszyny
• Przeprowadzić próbę zrywania z rejestracją wykresu, (wykres opisać danymi próby)
• Po zerwaniu dokonać pomiaru długości L„ próbki - zgodnie z metodyką przedstawioną w pkt.
63