1.3. STRUKTURA KRAJOWEGO SYSTEMU ELEKTROENERGETYCZNEGO
ne, w skład których wchodzą różnorodne linie oraz stacje elektroenergetyczne (rys. 1.3, tabl. 1.2).
Linie elektroenergetyczne 400 i 220 kV mają za zadanie przesyłanie znacznych ilości energii na duże odległości, nieraz rzędu setek kilometrów. Linie 110 k V, budowane niejednokrotnie wcześniej jako linie przesyłowe, obecnie mają charakter sieci rozdzielczych lub zasilających zakłady przemysłowe o dużym poborze mocy (do ok. 150 MW). Ciągle jeszcze znaczna część energii wytworzonej w elektrowniach (ok. 40%) jest przekazywana do sieci 110 kV, Powoduje to niekiedy konieczność dodatkowej transformacji na wyższe wartości napięć, albo też przesył energii odbywa się przy zbyt niskim napięciu, co w obu przypadkach wywołuje zwiększone straty energii. Realizowana obecnie koncepcja rozwoju krajowego systemu elektroenergetycznego nie przewiduje w zasadzie budowy nowych linii 220 kV. Przewiduje się natomiast rozwój sieci przesyłowej o napięciu 400 kV. W Polsce stosowanie linii 750 kV może być uzasadnione jedynie do tranzytowego przesyłania energii, co wymaga bardzo wyważonej
Rys. 1.3. Krajowy bilans energii elektrycznej w 1992 r, wg [70j (liczby w miliardach kW ■ h)
2*
19