Zespół (Apert) cechuje się akrocefalią. Czaszka skrócona w wymiarze a-p, o szerokim, wypukłym czole. Hipoplazja kości twarzy. Syndaktyłia w postaci zrośnięcia trzech środkowych palców rąk, czasami i nóg. Często występują również inne wady rozwojowe. Zazwyczaj niedorozwój umysłowy.
Zespół (Carpenter) cechuje się znamienną twarzą, asymetrią czaszki, polidaktylią, brachymezofalangią, syndaktylią tkanek miękkich małego stopnia, otyłością, hipogenita-lizmem i niedorozwojem umysłowym.
Dziedziczenie autosomalne recesywne. Postać o typie dziedziczenia autosomalnego dominującego jest określana jako zespól Noacka.
Znamienny jest wyraz twarzy w tym zespole (Treacher Collins, Franceschetti i in.): anty-mongoloidalne ustawienie oczu, colobomu powiek, microtia, hipoplastyczne luki jarzmowe, micrognathia, szerokie usta. Opisano szereg wariantów tego zespołu.
Dziedziczenie autosomalne dominujące, o niepełnej penetracji i różnej ekspresywnośei.
Zespół (Pierre Robin) cechuje micrognathia, glossoptosis i rozszczep podniebienia. Zazwyczaj również brak odruchu połykania. Niejednokrotnie spotyka się również inne wady szkieletowe. Hipoplazja szczęki wchodzi w skład — jako jeden z głównych objawów — wielu innych dyzostoz, zwłaszcza zespołów twarzowo-czaszkowych.
Radiologicznie wykazać można dokładnie wielkość szczęki i jej położenie, a badania kinematograficzne pozwalają na dokładne uchwycenie zaburzeń w połykaniu. Dziedziczenie autosomalne recesywne.
Zespół (Hallerman-Streiff-Franęois) proporcjonalnej karłowatości cechuje się wypukłym czołem, długo otwartymi szwami i ciemieniami, hipoplastyczną szczęką, ptasią twarzą, microphtlialmia, anomaliami zębowymi i atrofią skóry.
Radiologicznie: hipoplazja gałęzi żuchwy, cienkie kości sklepienia czaszki oraz cienkie kości długie.
Dziedziczenie autosomalne recesywne.
Zespół znamionuje się wieloogniskowym rakiem podstawnokomórkowym skóry, licznymi znamionami, charakterystyczną twarzoczaszką, zaburzeniami endokrynologicznymi i guzami jamy brzusznej.
dyzostoz y 363