023 tif

2.1. WYMAGANIA PODSTAWOWE

przełączeniach części urządzeń stacji. Przełączenia powinny odbywać się bez przerw w zasilaniu odbiorców i przy możliwie małej liczbie operacji łączeniowych, szczególnie odłącznikami.

6)    Powinna być zachowana przejrzystość układu stacji i dogodna jej eksploatacja, zapewniająca personelowi łatwą orientację i możliwość dokonywania przełączeń, bez ryzyka wywołania zakłóceń, a zatem bezpieczną obsługę.

7)    Przy dowolnych zakłóceniach na terenie stacji lub poza stacją, liczba odbiorców dotkniętych skutkami zakłócenia powinna być możliwie najmniejsza.

8)    Powinna istnieć możliwość ograniczania nadmiernych wartości prądów zwarciowych występujących w poszczególnych elementach stacji,

9)    Układ połączeń stacji powinien zapewniać ekonomiczne pod względem nakładów inwestycyjnych i eksploatacyjnych rozwiązanie stacji.

Spełnienie tych wszystkich wymagań jest bardzo trudne, a często wręcz niemożliwe. W czasie projektowania rozpatruje się kilka wybranych wariantów układów połączeń obwodów głównych, z których wybiera się jeden, będący podstawą opracowania projektu technicznego stacji. Wybór wynika zwykle z analizy kosztów inwestycyjnych i eksploatacyjnych, przy czym nie zawsze uwzględnia się w zadowalającym stopniu koszty strat powodowanych zawodnością układu. Stosowane praktycznie metody analizy umożliwiają jedynie przybliżone oszacowanie spodziewanych zysków i strat.

Niezwykle ważne jest, aby wybrany układ połączeń stacji zapewniał wymaganą ciągłość zasilania, bez przekroczenia krytycznego czasu przerwy w dostawie energii, powyżej którego koszty strat rosną gwałtownie. Zależy to w dużym stopniu od tzw. podatności eksploatacyjnej układu, określonej możliwością szybkiego usunięcia wszelkiego rodzaju uszkodzeń, zależnej m.in. od

Rys. 2.1. Klasyfikacja układów połączeń stacji elektroenergetycznych

23