026 tif

2. UKŁADY POŁĄCZEŃ STACJI

Dalszym uproszczeniem rozwiązania jest zastosowanie odłączników zamiast rozłączników. Prądy obciążeniowe są wtedy załączane i wyłączane po stronie niskiego napięcia, a odłącznik musi mieć zdolność łączeniową wystarczającą do przerwania prądu pracy jałowej transformatora.

Ze względu na niewielkie wartości prądów znamionowych bezpieczników wysokiego napięcia, rozwiązanie pól transformatorowych z bezpiecznikami może być stosowane tylko przy stosunkowo niewielkich mocach znamionowych transformatorów.

W polach rozdzielnic dwuczłonowych (rys. 2.2 i,j) wyłącznik jest instalowany na specjalnym członie ruchomym (wózku). Przy wysuniętym członie ruchomym tworzą się widoczne przerwy izolacyjne, co powoduje wyeliminowanie odłączników. Stosowane są specjalne blokady uniemożliwiające m.in. wysunięcie wózka przy załączonym wyłączniku. Przekładniki instaluje się przeważnie poza członem ruchomym.

Konstrukcje rozdzielnic dwuczłonowych z podwójnym systemem szyn zbiorczych są dość złożone (rys. 2.2 k,l). Częściej jest stosowane rozwiązanie z odłącznikami aniżeli dwa pola z wyłącznikami.

W rozwiązaniach praktycznych w poszczególnych polach stosuje się 2h-4, a niekiedy nawet więcej szeregowo połączonych przekładników prądowych lub jeden przekładnik wielordzeniowy o różnych mocach znamionowych i klasach dokładności poszczególnych uzwojeń. Przekładniki prądowe i napięciowe umieszcza się w taki sposób, aby zwarcie w samym przekładniku mogło być wyłączone przez wyłącznik lub bezpiecznik zainstalowany w tym polu i nie powodowało zakłóceń w pracy innych elementów rozdzielnicy.

Przekładniki napięciowe średniego napięcia dołącza się do szyn za pośrednictwem odłączników i bezpieczników chroniących szyny przed zwarciami w samych przekładnikach. W rozdzielniach 110 kV i wyższych napięć przekładniki dołącza się do szyn za pośrednictwem odłączników. W przypadkach zwarć w uzwojeniach pierwotnych przekładników muszą działać wyłączniki w polach zasilających.

Przekładniki napięciowe kondensatorowe o napięciu 220 i 400 kV są często instalowane przed odłącznikiem liniowym, od strony linii (rys. 2.2 h), gdyż są również wykorzystywane jako połączenie urządzeń wielkiej częstotliwości z linią.

Ze względów eksploatacyjnych korzystne jest szerokie stosowanie uziemników, co umożliwia łatwe uziemianie odpowiednich fragmentów linii i rozdzielni podczas przeglądów konserwacyjnych i prac remontowych aparatów i urządzeń wysokiego napięcia. W stacjach 110-^400 kV należy stosować taką liczbę uziemników, aby całkowicie wyeliminować stosowanie uziemiaczy przenośnych.

26