0000001 27

Ćwiczenie 1

Ćwiczenie 1

Zgięcie stopy grzbietowe (do góry) wbrew oporowi powoduje napięcie mię. śnią czworoglowego uda (główny prostownik kolana) — ryc. 50.

Ćwiczenie 2

Zginanie grzbietowe nadgarstka (do góry w pozycji skręcenia przedramienia do wewnątrz) wbrew oporowi powoduje napięcie mięśnia trójgłowego ramienia (główny prostownik łokcia).

Ćwiczenie 3

Zginanie dłoniowe nadgarstka (do góry w pozycji skręcenia przedramienia na zewnątrz) wbrew oporowi powoduje napinanie mięśnia dwugłowego ramienia (główny zginacz łokcia).

Ćwiczenie 4

W pozycji leżenia na plecach unoszenie głowy wbrew oporowi wywołuje napinanie mięśni brzucha (ryc. 51).

Ryc. 51

W pozycji leżenia na brzuchu unoszenie głowy wbrew oporowi wywołuje napięcie mięśni grzbietu i pośladków (ryc. 52).

Ćwiczenie 6

Intensywna praca mięśni po jednej stronie ciała zawsze działa pobudzająco na te same mięśnie po drugiej stronie; tzw. synergizmy kontralateralne (ryc. 53). W przypadku unieruchomienia lewej nogi należy intensywnie ćwiczyć — do pełnego zmęczenia — prawą nogę, stosując duże opory.

Podczas leczenia złamań lub zwichnięć konieczne jest często unieruchamianie mięśni odpowiedzialnych za funkcję części nie objętych unieruchomieniem (są to zwykle mięśnie dwustawowc). Tak więc w celu utrzymania sprawności unieruchomionych odcinków ciała należy intensywnie ćwiczyć części sąsiadujące z opatrunkiem. Jeśli pod gipsem znajdują się tkanki zdrowe, to stosuje się

Ryc. 53

55