064 tif

3. PODSTAWOWE URZĄDZENIA I APARATY STACJI

— zbliżone wartości napięcia zwarcia (różnica do +10%),

— zbliżone wartości mocy znamionowych (stosunek mocy jednostki największej do najmniejszej nie większy niż 3:1).

Wymaganie tej samej grupy połączeń współpracujących transformatorów wynika z konieczności uzyskania takiego samego kąta przesunięcia wektorów napięć wtórnych w stosunku do wektorów napięć pierwotnych. Układy należące do tych samych grup są łączone do pracy równoległej przez przyłączenie do szyn jednoimiennych zacisków. Wyjątek stanowią transformatory o przesunięciach 5 h i 11 h, które mogą być łączone równolegle po zamianie niektórych zacisków łączonych jednostek.

Niespełnienie warunku o jednakowej przekładni powodowałoby stały przepływ prądu wyrównawczego, nakładającego się na prąd obciążenia. Transformatory pozostawałyby obciążone nawet przy wyłączonych odbiorach.

Równość napięć zwarcia zapewnia rozkład obciążenia transformatorów proporcjonalny do ich mocy znamionowych. Transformator o mniejszym napięciu zwarcia jest obciążony (procentowo) większą mocą. Wymaganie dotyczące zbliżonych wartości mocy znamionowych wynika z konieczności ograniczenia przepływu prądów wyrównawczych podczas obciążenia wywołanego niejednakowymi spadkami napięć w uzwojeniach transformatorów, gdyż stosunek RjX poszczególnych transformatorów jest różny, chociaż napięcia zwarcia (impedancje) są jednakowe.

3.1.6. Kryteria doboru transformatorów

Dobór transformatorów zasilających w stacjach elektroenergetycznych polega na ustaleniu liczby jednostek oraz ich mocy znamionowych, z uwzględnieniem przekładni i sposobu regulacji napięcia, układu i grupy połączeń, napięcia zwarcia, rodzaju wykonania, sposobu chłodzenia, przeciążalności, wytrzymałości zwarciowej.

Dobór liczby, sposobu pracy i parametrów transformatorów jest ściśle związany z wyborem układu stacji, a podstawowym kryterium są obliczenia gospodarcze, które powinny uwzględniać m.in. następujące czynniki:

— nakłady inwestycyjne ponoszone na budynki, urządzenia, teren itp.;

— koszty związane z utrzymaniem stacji w ruchu;

— koszty strat mocy oraz energii czynnej i biernej związane z przesyłem i transformacją;

— koszty strat w produkcji na skutek przerw w dostawie energii. Moce i liczba transformatorów powinny być wystarczające do pokrycia

największego spodziewanego obciążenia stacji w normalnych warunkach pracy układu i do zasilania ważnych odbiorców w warunkach zakłóceniowych. Przy ustalaniu mocy znamionowych transformatorów należy uwzględnić aktualne obciążenie oraz przewidywany w bliskim okresie (zwykle do 5 lat) wzrost