1) dane w postaci zbiorów cyfrowych na nośniku magnetycznym:
a. pliki (nakładki tematyczne) mapy numerycznej,
b. plik tekstowy ze sprawozdaniem technicznym,
2) w formacie ASCII:
a. wykaz współrzędnych punktów osnowy,
b. wykaz współrzędnych punktów granicznych z podziałem na obręby ewidencyjne,
c. wykaz współrzędnych XYZ pikiet sytuacyjnych,
3) mapę będącą wynikiem wydruku na podstawie pliku informatycznego.
§9
1. Odbioru robót dokonuje Wydział Geodezji Dyrekcji Infrastruktury Kolejowej.
2. Podstawą do odbioru jest:
1) porównanie mapy z terenem,
2) sporządzenie odkrywek urządzeń podziemnych,
3) pomiary sprawdzające wybranych fragmentów mapy,
4) sprawdzenie poprawności sporządzenia dokumentacji.
1. Profil podłużny jest to pionowy przekrój linii kolejowej wzdłuż osi zawierający wszystkie szczegóły wysokościowe i sytuacyjne usytuowane na linii kolejowej.
2. Przepisy niniejsze mają zastosowanie na eksploatowanych liniach kolejowych użytku publicznego.
1. Podstawę do wykonania profilu podłużnego stanowi kilometracja linii kolejowej.
2. Jednostką uprawnioną do wykonania kilometracji linii kolejowej jest Wydział Geodezji.
3. Zadaniem kilometrowania jest dokładne wyznaczenie długości linii kolejowych, utrwalanie na właściwych miejscach wskaźników kilometrowych i hektometrowych oraz określenie usytuowania istniejących budowli i urządzeń kolejowych względem właściwego położenia hektometrów (pikietaż linii).
4. Początek, kierunek i koniec kilometrowania linii kolejowych wyznacza dla każdej linii Dyrekcja Infrastruktury Kolejowej.
5. Za początek kilometrowania linii należy przyjąć oś budynku stacyjnego, oś posterunku lub w szczególnych przypadkach początek rozjazdu. Osie budynków stacji osobowych i towarowych, mijanek, przystanków osobowych i ładowni należy utrwalić przez osadzenie w widocznym miejscu od 2 do 4 wskaźników osi stacji.
1) Za oś mijanki należy przyjąć oś posterunku dysponującego, a w razie jego braku - prostą, połowiącą odstęp miedzy rozjazdami wjazdowymi i wyjazdowymi; za oś ładowni - oś posterunku, a w razie jego braku - początek rozjazdu, zaś za oś przystanku osobowego należy przyjąć oś budynku, a w razie jego braku - środek peronu.
2) Za oś stacji należy przyjąć oś budynku stacyjnego lub oś drzwi wejściowych na perony; jeżeli budynek stacyjny jest prowizoryczny (tymczasowy), to za oś stacji należy przyjąć środek peronu. Ustalony kilometraż osi stacji może być zmieniony tylko przez Wydział Geodezji i to w przypadku przebudowy: stacji, budynku stacyjnego, peronów.
3) Jeżeli ldlometrowana długość linii jest niezgodna z długością budowlaną, wówczas odcinek linii nie objęty ldlometrowaniem musi być dodatkowo pomierzony a jego profil wkreślony do profilu na całej linii:
a) z lewej strony przyjętego początku kilometrowania, jeżeli odcinek nie objęty kilometrowaniem znajduje się przed początkiem kilometrowania,
b) z prawej strony profilu, jeżeli odcinek ten znajduje się na końcu linii.
6. Na szlakach granicznych (miedzy stacją graniczną a granicą państwa) należy prowadzić podwójne kilometrowanie:
1) jedno normalne - w kierunku od stacji granicznej do granicy,
2) drugie dodatkowe - stanowiące przedłużenie kilometrowania na szlaku granicznym państwa ościennego, aż do naszej stacji granicznej. W razie braku śladów obcego kilometrowania Wydział Geodezji, w porozumieniu z zarządem kolejowym państwa ościennego, nawiązuje się do ostatniego kilometra, przedłuża obce kilometrowanie na terytorium polskim, utrwala je na gruncie i uwidocznia w profilu.
7. Linie kolejowe jednotorowe powinny być kilometrowane wzdłuż osi toru, dwutorowe zaś wzdłuż miedrzytorza, z zastrzeżeniem, że pomiar kilometrowania dokonuje się po tokach, redukując uzyskane długości na osi toru lub międzytorza. Jeżeli każdy z torów linii dwutorowej na pewnej długości posiada oddzielne torowisko, to długość linii powinna być mierzona wzdłuż osi dłuższego toru, a w torze krótszym należy wówczas wprowadzić kilometr i hektometr o nieprawidłowej długości.
Pikietaź linii
1. Wszystkie prace pomiarowe wykonywane na linii kolejowej (niwelacja, regulacja osi torów itp.) muszą być poprzedzone pikietażem linii.
2. Przed przystąpieniem do właściwego pikietażu należy przeprowadzić szczegółowy wywiad w terenie polegający na:
1) odrzutowaniu na oś linii jednotorowej lub na oś międzytorza linii dwutorowej wszystkich obiektów i urządzeń kolejowych,
2) wykonaniu szkiców wszystkich budowli inżynierskich z podaniem wymiarów. W przypadku, gdy wywiad jest przeprowadzony z pikietażem, szkice budowli inżynierskich należy umieszczać na szkicu pikietażu obok rysunku przebiegu linii kolejowej.
a. na odcinkach prostych:
linii jednotorowych - na tok prawy,
linii dwutorowych - na tok prawy toru prawego,
b. na lukach:
linii jednotorowych - na obydwa toki, linii dwutorowych - na toki skrajne,
zaznaczając, przy użyciu białej farby olejnej, poszczególne miejsca odrzutować, na główce, stopce i szyjce szyny od strony ławy torowiska. Miejsca niwelowane na linii dwutorowej muszą być odrzutowane: na prostej - na toki skrajne,
II