16. Wyróżnia sic 3 sposoby umieszczania nawierzchni w korpusie drogi: korytowy, półkorytowy oraz tzw. nakorytowy
17. Mijanka jest to poszerzenie pobocza drogi na długości 7 metrów (nic licząc skosów) służące do postoju pojazdów
18. Odcinki przejściowe (proste lub krzywe) są to krawędzie jezdni przebiegające wzdłuż, mijanek
19. Korpus drogowy jest to część pasa drogowego ograniczona górnymi krawędziami skarp, obejmuje jezdnię ora^pobocza j
20. Zaprojektowanie niwelety nawierzchni wzdłuż linii terenu spełnia warunek zminimalizowania wielkości robót ziemnych ograniczających się do rudni poprzecznego mas ziemnych, co istotnie zmniejsza koszty budowy drogi
21. Drogi o nawierzchni twardej ulepszonej lo np. bmkowcowc, żużlowe lub z elementów prefabrykowanych
22. Skrajnia drogowa to szerokość pasa drogowego mierzona od osi do krawędzi jezdni
23. Nawierzchnia twarda niculepszonu to nawierzchnia odporna na działanie ruchu i wpływów atmosferycznych z. warstwą ścieralną przystosowaną do szybkiego ruchu samochodowego (np. nawierzchnie bitumiczne, betonowe, kostkowe)
24. Czynnikami destrukcyjnie wpływającymi na trwałość nawierzchni drogowych to m.in. obciążenia osi pojazdów, natężenie ruchu oraz wysoka prędkość poruszania sic pojazdów.
25. Zaletą powierzchniowego sposobu umieszczenia nawierzchni w korpusie drogi jest ograniczenie zużycia materiałów
26. Powszechnie wykorzystywanymi źródłami informacji o miejscu inwestycji są materiały kartograficzne oraz pomiary terenowe (bądź materiały kartograficzne uzupełnione pomiarami terenowymi)
27. Trasą drogi nazywamy rzut osi drogi na płaszczyznę poziomą a czynność trasowania to nic innego jak projektowanie niwelety nawierzchni na przekroju podłużnym drogi
28. Punkt)' pozytywne wyznaczone na etapie trasowania lub projektowania niwelety nawierzchni drogi to takie punkty, przez które trasa musi lub powinna przebiegać
29. Konstrukcja złożonego łuku kołowego składa się z odcinka luku kołowego i dwóch odcinków przejściowych. Na długości odcinka przejściowwego płynna zmizna parametrów technicznych właściwych odcinkowi prostemu drogi na parametry właściwe odcinkowi drogi biegnącej po łuku i odwrotnie
30. Najmniejszy promień łuku kołowego na drogach leśnych to 40 m. natomiast wielkość zalecana to lOOm
31 Największe dopuszczalne pochylenie podłużne niwelety na drogach leśnych wynosi 12%, a na terenach nizinnych nie powinna przekraczć 7%
32. Minimalne pochylenie podłużne niwelety na drogach o nawierzchni twardej to 0,2%, a na drogach gruntowych profilowanych 0,4%
33. W czasie projektowania niwelety drogi nie wolno przekraczać dopuszczalnego pochylenia podłużnego trasy, należy minimalizować roboty ziemne oraz upraszczać trasę poprzez ograniczenie liczby załamań niwelety
j§£>(jQ) J me
TAK (NU?)
tak ęip
tak^^ht)
^ta): nie
2