Choroba niedokrwienna serca stanowi zespół objawów klinicznych, o różnej patogenezie, spowodowany niedostatecznym dostarcza* nlem tlenu I związków energetycznych w stosunku do aktualnego zapotrzebowania mięśnia sercowego.
Wyróżnia się chorobę niedokrwienną serca w przebiegu procesów powodujących organiczne zwężenia tętnic wieńcowych oraz bez organicznych zwężeń tętnic.
Najczęstszą przyczyną organicznych zwężeń tętnic wieńcowych jest miai*. diyca, odpowiedzialna za ponad 80% choroby niedokrwiennej serca. Miażdżyca tętnic wieńcowych, rozpoczynająca się często w pierwszej dekadzie życia człowieka, po wieloletnim okresie utąjonym, powoduje zespół objawów klinicznych manifestujących się w sposób ostry (zawal serca, nagły zgon) bądź przewlekle (dławica piersiowa). Objawowy okras miażdżycy tętnic wieńcowych nazywa stę chorobą wieńcową. Organiczne zwężenia tętnic wieńcowych występują ponadto na skutek zapal* ma tętnic o określonej etiologu, ich uszkodzenia, zgrubienia ściany lub rozrostu śródblonka, tętniaka rozwarstwiającego aorty.
Objawy choroby niedokrwiennej bez zmian organicznych tętnic występują w przebiegu: stanów skurczowych tętnic wieńcowych, ich zatorów, anomalii wrodzonych, dysproporcji między zapotrzebowaniem na tlen, a dostarczaniem (np. zwężenie lewego ujścia tętniczego czy nadczynność _