CECHY TEMPERAMENTU I NASILENIE OBJAWÓW DEPRESJI U CHORYCH Z CHOROBĄ NIEDOKRWIENNĄ SERCA
Joanna Pulkowska
Studenckie Koło Naukowe przy Zakładzie Neuropsychołogii Klinicznej Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Kierownik: dr hab. n. med. Alina Borkowska
Opiekun pracy: dr n. med. Filip Rybakowski, Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Poznaniu
CEL: Celem pracy była ocena cech temperamentu i nasilenia depresji u chorych z chorobą niedokrwienną serca leczonych na oddziałach kardiologicznych oraz ich związek z przebiegiem i obrazem klinicznym choroby.
PACJENCI I METODYKA: Badaniem zostało objętych 42 pacjentów z niestabilną dusznicą bolesną i zawałem mięśnia sercowego, spełniających kryteria klasyfikacji ICD-10. Grupa badana obejmowała mężczyzn w wieku od 37 do 65 lat. Wszyscy chorzy byli leczeni szpitalnie w oddziale kardiologicznym Państwowego Szpitala Klinicznego im. Jurasza oraz oddziale internistycznym Wojewódzkiego Szpitala im. Biziela. Badania za pomocą anonimowych, dobrowolnie wypełnianych kwestionariuszy przeprowadzano od lutego do kwietnia 2005 roku. Do oceny użyto kwestionariuszy TCI (Temperament and Character lnventory). Skalę Oceny Depresji Becka oraz ankietę zawierającą pytania dotyczące przebiegu choroby serca. W ocenie brano pod uwagę takie kryteria obrazu klinicznego i przebiegu choroby niedokrwiennej serca jak: liczba hospitalizacji z powodu choroby serca, liczba zabiegów inwazyjnych, wystąpienie w przebiegu historii choroby zawałów mięśnia sercowego, rozpoznanie, z jakim chory został przyjęty do szpitala oraz czas trwania choroby serca.
WYNIKI: Badani z chorobą niedokrwienną serca uzyskiwali wysokie wskaźniki depresji mierzone skalą Becka (średniol9,9 punktów). Chorzy, których obraz kliniczny choroby był poważniejszy, tzn. mieli więcej zabiegów inwazyjnych, przebyli zawal serca, zostali przyjęci do szpitala z rozpoznaniem zawału serca, wykazywali większe nasilenie objawów depresji niż chorzy o łagodniejszym przebiegu choroby.
Chorzy z dusznicą bolesną wykazywali pewne wspólne dla całej badanej grupy cechy temperamentu, które mogą być związane z predyspozycją do choroby.
WNIOSKI:
1. Osoby z chorobą niedokrwienną serca uzyskiwały wysokie wskaźniki depresji w skali Becka. Może to świadczyć o tym, że:
a. choroba somatyczna doprowadziła do depresji, poprzez swój stresujący wpływ na psychikę chorego
b. choroba afektywna doprowadziła do zmian funkcjonowania układu krążenia, które zapoczątkowały chorobę serca.
2. Osoby z chorobą niedokrwienną serca wykazują specyficzne cechy temperamentu, które są związane z predyspozycją do choroby. Na patogenezę choroby najprawdopodobniej największy wpływ ma wymiar temperamentu Wytrwałość, którego cechy są wspólne ze Wzorem Zachowania A.
3. Osoby z chorobą serca wykazują duże nasilenie cech temperamentu Unikanie Szkody, który ma związek z patogenezą depresji. Depresja zaś może wpływać na zaostrzenie przebiegu choroby.