Choroba niedokrwienna serca stanowi zespól objawów klinicznych, o różnej patogenezie, spowodowany niedostatecznym dostarczaniem tlenu I związków energetycznych w stosunku do aktualnego zapotrzebowania mięśnia sercowego.
Wyróżnia się chorobę niedokrwienną serca w przebiegu procesów powodujących organiczne zwężenia tętnic wieńcowych oraz bez organicznych zwężeń tętnic.
Najczęstszą przyczyną organicznych zwężeń tętnic wieńcowych jestmlaż-. dżyca, odpowiedzialna za ponad 80% choroby niedokrwiennej serca Miażdżyca tętnic wieńcowych, rozpoczynająca się często w pierwszej dekadzie życia człowieka, po wieloletnim okresie utajonym, powodtjj* zespól objawów klinicznych manifestujących się w sposób ostry (ztwtl serca, nagły zgon) bądź przewlekle (dławica piersiowi). Objawowy okna miażdżycy tętnic wieńcowych nazywa się chorobą wieńcową. Organiczne zwężenia tętnic wieńcowych występują ponadto na skutek zapalenia tętnic o określonej etiologii, ich uszkodzenie, zgrubienie ściany lub rozrostu śródblonks, tętniaka rozwarstwiającego aorty.
Objawy choroby niedokrwiennej bez zmian organicznych tętnic występują w przebiegu; stanów skurczowych tętnic wieńcowych, ich zatorów, anomalii wrodzonych, dysproporcji między zapotrzebowaniem na tlen. a dostarczaniem (np. zwężenie lewego ujścia tętniczego czy nadczynność tarczycy), zaburzeń hematologicznych i innych przyczyn
W przebiegu choroby wieńcowej wyróżnia tlę: okras stabilnej choroby wieńcowej, okres niestabilnej choroby wieńcowej, zawal serca orni jago powikłania I następstwa oraz nagły zgon sercowy.