12 41 z nawozenia

Ryt 4. Schemat kolorymetru fotoctcklrycznego: 1 - źródło światła. 2 - kondensor. 3 - zwierciadło, 4 - przesłona wejściowa. S. 7 - soczewki achromatyzującc. 6 - sutka dyfrakcyjna. 8 - przesłona wyjściowa. 9 - kuweta z badanym roztworem. 10 - fotoogniwo selenowe. 11 - skala długości fal do nastawienia siatki dyfrakcyjnej. 12 - wzmacniacz tranzystorowy. 13 - przyrz.|d pomiarowy

^buź>^

^,0^ycĄj

nifędej-jt,a* i** ozn»:_ai. ^J rozn»t«B|fc zaJfcaIizcr*ć

izck lenwi-, nie o ctanb jywany a- » ;o (alkoWffr :ą koJwjwr-ość ban»y£

Kotoiyinctr jest zaopatrzony w źródło światła (1). kondensor (2), zwierciadło (3). przesłonę wejściową (4), soczewkę achromatyzujacą (5). siatkę dyfrakcyjną

(6)    monochromatyzującą promieniowanie, kolejną soczewkę achromatyzującą

(7) , przesłonę wyjściową (S) i kuwetę z badanym roztworem (9). Tutaj część światła zostaje zatrzymana przez roztwór, zależnie od intensywności jego zabarwienia. Część promieni świetlnych przepuszczona przez roztwór zaw ierający barwny związek (kompleks) pada na fotoogniwo selenowe (10). w którym powstaje prąd elektryczny proporcjonalny do natężenia padającego św iatła. Wielkość powstałego prądu obserwujemy na skali przyrządu pomiarowego (13). sprawdzając wychylenie się wskazówki. Im silniej zabarwiony jest badany roztwór. tym słabsze promienie świetlne padają na fotoogniwo, tym słabszy po-"Sfcjc prąd i tym mniej wy chyli się strzałka przyrządu pomiarow ego. Do wy -skalowania przyrządu pomiarowego służą roztwory wzorcowe o znanej zawar-

101