■> V
140
Tablica 6.7
Wyznaczenie współczynników a,b z zależności Fv = f(g) metodą najmniejszych kwadratów
i |
g |
g' = 10g |
F>F /10 Vi v[ |
log g' |
log F' V/ |
(log gf |
logg' . logF' |
i |
.... a .. |
3 |
4 |
5 |
6 |
"7 |
6 |
i |
0,5 |
5 |
16,7 |
0,699 |
1,223 |
0,489 |
0,835 |
2 |
1 |
10 |
37,6 |
1,000 |
1,575 |
1,000 |
1,575 |
3 |
1,5 |
15 |
61,0 |
1,176 |
1,785 |
1,388 |
2,099 |
4 |
2 |
20 |
74,2 |
1,301 |
1,870- |
1,690 |
2,433 |
5 |
2,5 |
25 |
94,8 |
1,398 |
1,977 |
1,954 |
2,764 |
2T |
5,574 |
8,430 |
6,521 |
9,726 | |||
£ po odkodowaniu |
0,574 |
13,430 |
Zależność tę możemy również ustalić, korzystając z metody najmniejszych kwadratów. Sprawdzamy przykładowo zależność Fv = f(g). Wygodnie jest w tym celu sporządzić tablicę 6.7, gdzie kolumny 5^6 przedstawiają dane po transformacji. Natomiast w celu uniknięcia działań na wartościach ujemnych, wartości głębokości g zostały zakodowane poprzez pomnożenie ich przez dziesięć.
Korzystając z zależności (6.35) i (6.36) możemy obliczyć: b = 1,068; a = 366
Wówczas funkcja matematyczna opisująca zalężność F^ = f(g) będzie miała postać:
Fv = 366-g1*068 [N] (6.42)
Jak widać, wzór ten bardzo niewiele różni się-od wzoru (6.39) ustalonego metodą analityczno-wykreślną.
Tok obliczeń przy ustalaniu zależności Fv= f (p) Jest identyczny a wartość stałej w zależności F = f(g,p) można określić tak, Jak to przedstawiono przy metodzie analityczno-wykreślnej.
/