Złe rokowanie u chorych na raka trzustki jest określane przez 5-letni wskaźnik przeżywalności nieprzekraczający 10-20% chorych poddanych potencjalnie radykalnemu zabiegowi.
5-letnie przeżycie nie gwarantuje wyleczenia; 40% tych chorych umiera z powodu nawrotu choroby po 5 latach.
Ze względu na agresywny przebieg choroby i krótki średni czas przeżycia, dane dotyczące potencjalnych czynników prognostycznych w grupie chorych bez cech przerzutów odległych poddanych zabiegom radykalnym są sprzeczne.
Obecnie najlepiej udokumentowanymi czynnikami poprawiającymi rokowanie chorych z rozpoznanym rakiem trzustki są
- brak przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych,
- brak naciekania naczyń oraz doszczętnoSć operacji
- Pod względem rokowania korzystniejsza jest również lokalizacja guza w głowie trzustki w porównaniu z lokalizacją w trzonie lub ogonie trzustki, ze względu na wcześniejsze występowanie (kleciliwości I objawów oraz mniejszy rozmiar guza w chwili wykrycia.
- Zaawansowany wiek operowanych chorych nie wpływa niekorzystnie na ich rokowanie, co wynika głownie z poprawy okolooperacyjnej opieki medycznej
- Prawdopodobnie korzystne rokownlczo są również: wysoki stopień zróżnicowania histopatologicznego guza (Gl) oraz rozmiar guza poniżej 2,5-3 cm.
- Istotne są także czynniki związane z samym zabiegiem operacyjnym, tj. rodzaj zabiegu ilość przetaczanej krwi, a przede wszystkim doświadczenie operującego chirurga, które jest niezależnym czynnikiem prognostycznym.
- Jednakże mimo że odległe wyniki uzyskane w dużych ośrodkach są znacznie lepsze od wyników uzyskanych przez ośrodki o małym doświadczeniu w chirurgii trzustki, są one nadał niezadowalające, plasując raka trzustki w ścisłej czołówce nowotworów o bardzo złym rokowaniu