174

12. OBLICZANIE PRĄDÓW ZWARCIOWYCH 174

Tablica 12.2. Rea.kta.ncje i rezystancje elementów układu dla składowej zgodnej kolejności — wzory do obliczenia w jednostkach mianowanych (kV,kA, MV A, MW)

Element			Wzory		Wartości charakterystyczne, schematy i uwagi
i			2		J

T urbogen er ator

Silnik synchroniczny

Kompensator synchroniczny

Transformator d wu uz wojfinio wy (a utotr an&formator)

	x"..	.ML
n	ICO	S.
		lĄ
B9 *	100	s.
X, -		M_
	100
Jfr =	100	ul s.

"-'J"

150 MV*A

= 0.25-1%, Średnio 0,4

Xj% = 15-35%, średnio 25%

= 0,3- 1,5%, średnio 0,7% ■ 18 — 35% średnio 25%

: 0,4 —1,5%, średnio 0,7%

^:

Transformator trój-uzwojeń iowy (autotransformator)

X,. ■■

100	s.
	X
100	S.
100	s.

X, = — (X„ + X,_i~X_at)

Xi = —<x„ + s_u-x„)

2

S. — mac znamionowa, dla której określono napięcie zwarcia (moc przechodnia lub największa moc znamionowa)

Transformator z dzielonymi uzwojeniami

X,i

Xu '

x,=

X, -

100 s«

_T “M___tĄ

100 S,i

x.. — — x..

2

— X»

2

Tabl. 12.2 (cd.)

1 1 2 | 3
Dławik pojedynczy	T _ _£ł._!5l- ' to® JTr.	k ł^4
Dławik podwójny	r - ^U' -100 V3 3* m„ - wg katalogu	?■ fk* » " f i
Linie napowietrzne	X, = i-0,451* — rm f9 _ zastępczy promień prze* wodu lub JT, =; lxt i Rx ■-- Yi y — kondukty w no&ć w określonej temperaturze	4y*\^=vTO7 U Dtt ^ Xf „ 0,779 r, — przewód jednolity Tl a 0,950 r„ — linka stalowo-aluminiowa x, = 0,40 tt/km - linie 30-HO kV X| = 0,44 tl/km — linie 220 kV x, = 0,50fi/km — linie 400 kV
Unie kablowe	Xk x%t l i?* = —■ Y*	Xj _ wg wykresu, lub przyjąć orientacyjnie Xj _D,08 fl/km — kable 6—10 kV Xj _ 0,12 itykm - kuble 30 kV Xl - 0,17 fi/km - kable 110 kV
Udział systemu jaka generatora zastępczego	t/^1 Xt * U —^JŁ"

12.5.6. Przekształcenie schematów zastępczych

Obliczeniowy schemat zastępczy układu elektroenergetycznego zawiera wielkości (prądy, napięcia, impedancje) sprowadzone do jednego poziomu napięcia.

Sposób przekształcenia układu ilustruje rys. 12.9. Wzory stosowane przy przekształceniu schemitów zastępczych podano w tabl. 12.8.

Przy równoległym połączeniu kilku impedancji (rys. 12.10) rezystancję zastępczą R, i reaktancję zastępczą X_z można wyznaczyć sposobem uproszczonym wg wzorów

(12.35)

(12.36)

—    s ——V —— + —L

X,    X.    x„ x_c

— «    -i—— + —L

Ą Ą Rt