4.6. LOKALIZACJA I PLAN GENERALNY STACJI NAPOWIETRZNYCH
4.6. LOKALIZACJA I PLAN GENERALNY STACJI NAPOWIETRZNYCH
Powierzchnie terenów zajmowanych przez stacje elektroenergetyczne są bardzo różne w zależności od napięcia znamionowego, konstrukcji stacji, układu połączeń szyn, liczby linii i transformatorów. Duże stacje mogą być usytuowane na obszarach ponad stu tysięcy metrów kwadratowych lub nawet kilkunastu hektarów. Wybór miejsca na budowę stacji należy do zadań szczególnie trudnych i odpowiedzialnych, gdyż musi uwzględniać wiele, niekiedy sprzecznych wymogów, takich jak:
— centralne położenie w stosunku do odbiorców i stacji zasilających, tak aby nakłady inwestycyjne ponoszone na budowę linii oraz koszty strat energii były możliwie najniższe;
— nie występowanie bogactw naturalnych oraz możliwie niska jakość gruntów pod względem przydatności w rolnictwie i leśnictwie;
— odpowiednie warunki topologiczne i geologiczne nie wymagające dużych prac inżynierskich przy niwelacji terenu i odwodnieniu ani konieczności stosowania rozbudowanych fundamentów;
— - niewielkie zapylenie atmosfery;
— bliskość dróg dojazdowych, kolejowych i samochodowych, umożliwiających transport dużych i ciężkich aparatów i urządzeń;
— możliwie znaczne oddalenie od linii telefonicznych;
— możliwość łatwego wyprowadzenia linii w żądanych kierunkach, bez konieczności wycinania lasów czy stosowania załomów i skrzyżowań linii na podejściach;
— możliwość przyszłej rozbudowy stacji.
W większości przypadków trudno jest spełnić wszystkie wymagania, stąd wyboru dokonuje się przeważnie spośród rozwiązań kompromisowych. W warunkach krajowych jest to szczególnie trudne, gdyż brak jest w pełni poprawnych metod analizy ekonomicznej poszczególnych rozwiązań technicznych.
Na terenie dużej stacji znajdują się liczne obiekty i urządzenia o różnorodnym przeznaczeniu, m.in.:
— rozdzielnie i transformatory;
— budynek nastawni;
— budynek urządzeń sprężonego powietrza;
— budynki warsztatów, magazynów podręcznych;
— urządzenia do kompensacji mocy biernej;
— niekiedy budynki mieszkalne.
Rozmieszczenie poszczególnych obiektów i urządzeń na terenie stacji jest nazywane planem generalnym stacji. Na sposób rozwiązania planu generalnego największy wpływ mają napięcia znamionowe i liczba rozdzielni napowietrznych i wnętrzowych. Ich wzajemne usytuowanie narzuca w dużym stopniu
12*
179