Ryc. 2.12. Kształtowanie się gametangiów żeńskiego i męskiego oraz łączenie się 2 komórek różnych strzępek (pseudostrzępek): 1. faza jąder sprzężonych, 2. zygota, 3. worek, 4. tworzenie się owocników
Jak już wiemy gatunki rozmnażające się płciowo to stadium teleomorficzne, a rozmnażające się bezpłciowo to stadium anamorficzne tych samych grzybów. Nie dotyczy to jednakże wszystkich opisanych wcześniej u ludzi gatunków, np. rodzajów Candida, Geotrichum, Epidermophyton, Microsporum, Trichophyton lub Aspergillus, Paecilomyces, Penicillium i Scopulariopsis. Dla około połowy spośród gatunków chorobotwórczych, zwłaszcza o wysokiej prewalencji
występowania w populacji człowieka (np. Candida albicans, C. tropicalis, Aspergillus niger, A. fumigatus, A. flavus, Epidermophyton floccosum, Trichophyton rubrum, T. mentagrophytes, Scopuolariopsis brevicaulis) nie wykryto odpowiedników rozmnażających się płciowo.
Do gromady Basidiomycota zalicza się grzyby obłonione, tworzące strzępki wielokomórkowe, w których przeważają komórki o dwóch jądrach; na strzępkach przy przegrodach wytwarzają się tzw. sprzążki. Podobnie jak u workowców plasmogamia i kariogamia są u nich rozdzielone przez stadium o jądrach sprzężonych (dicarion). Po zespoleniu jąder zachodzącym w komórce końcowej dikarionu, a więc w podstawce, następuje mejoza i wędrówka haploidalnych już jąder do rozszerzonych zakończeń sterigmy; ściana powstającego zarodnika podstawkowego zrasta się całkowicie ze ścianą sterigmy, a zarodniki oddzielają się egzogenicznie (zewnętrznie). Basidiospory (basidiosporae) mogą występować bezpośrednio na szczycie komórki podstawkowej (zwykle 4-8) lub na tzw. metabasidium.
42