2 04

70

f

Tablica 7.3

Współczynniki określające zależność pomiędzy rezystancją zestyku a jej rozrzutem dla różnych materiałów Q3 J

Materiał	*r	^kRmax	“R
złoto	0,22	0,48	1,39
pallad	0,10	0,26	1,29
platyna	0,10	0,26	1,32
srebro	0,09		1,13
aluminium	0,70	1,50	1,00
mosiądz	0,20	0,50	1,22
miedź (wygładzona)	0,35	1,00	1,10
miedź (nieobrabiana)	0,60	0,80	0,19

Obliczenia rezystancji zestyku w zależności od siły docisku przeprowadzić wykorzystując zależność [6]:

^Rz = (l    H°>¹⁸⁷⁵ J F-°-⁶ ♦(«„ 4 h)f-1 ,    (7.3)

gdzie:

R_z - rezystancja zestyku,[ii ] ę - rezystywność materiału styków, Q.Q. m ]

^    - współczynnik zawarty w przedziale 0,02-5-1 [10], przy czym dla

styków stosowanych w łącznikach przyjmuje on zwykle wartości od 0,3 do 0,6 [7],

n_k - współczynnik zawarty w przedziale od 1*10“^ do 5*10 ^ [8]J,

H - twardość materiału styków w stopniach Brinella, QN/m²],

0_w - umowna rezystywność warstwy nalotowej,[ii m²], przy czym dla tlenków można oszacować z wzorów aproksymujących wyników doświadczeń Q9] dla miedzi - C*_w = 315*10¹⁰ S_n²»⁶⁸Qilm²]

dla srebra - C?_w «= 1,12*10⁸-S_n²'² [Sita² ] dla cyny - <5_W = 8,85*10“²*S_n¹'² £&m²],

gdzie: S_n - całkowita grubość warstwy nalotowej mierzona w [m], F - siła docisku styków, CN}.

Grubość warstwy tlenkowej na powierzchni metalowej jest uzależniona od temperatury tej powierzchni i czasu utleniania, Z badań R, Holma nika, że wzrost grubości warstwy nalotowej można orientacyjnie ująć zależ-

nośclami: dla Cu20 - Sn -I	(400	8,2- ^f’^5 _10 + t«10 ^1 J f 10 ^10	O],
dla NiO - Sn .^	u	13,3- ^20)°’^5 _ + t-10 ) • 10 ^8	O],

t - czas w godzinach, T - temperatura, £K],

gdzie'

W miar? wzrostu grubości warstwy przenikanie tlenu staje się coraz bardziej utrudnione. W efekcie grubość warstwy ustala się i osiąga, w tempe-_r8turze ok. 300 K, w powietrzu o ciśnieniu normalnym dla styków:

z miedzi z aluminium z wolframu

-    (0,5 ... 1,01 • 10'⁸[m],

-    (1,0 ... 1,5) • 10'⁸[m],

-    0.5-10'⁸ [m].

poszerzenie zakresu ćwiczenia, np. przez zwiększenie liczby pomiarów (N>>¹°)» wymaga zastosowania do opracowania wyników elektronicznej techniki obliczeniowej. W sprawozdaniu wyniki obliczeń zestawić w formie tablicy według wzoru - tablica 7.4.

Tablica 7.4

Wyniki badań

Lp.	Siła docisku	Wartość średnia	Średnie odchylenie kwadratowe ^soy	Rezystancja zestyku ^Rz	Średnie odchylenie kwadratowe S(RZ)
	F	(z pomiarów)	(z pomiarów)	(wzór) 7.3	(wzór) 7.2
	[N]	[“>■&]	[ m Oj ]]	[m J	[ m.0. ]
1 2 6

LITERATURA

£¹3Wi_erny h. : Obliczanie elektrycznych obwodów sterowniczych z uwzględnieniem wymagań niezawodnościowych, Przegląd Elektrotechniki Nr ¹V1969, s. 481-486.

J*avcenko V.S., Cchedadze D.M., J a k u s i n

Staticeska niestabilnost perechodnovo soprotivlenia raziemnych kontaktov, Elektriceskie kontakty, Izd. Nauka, Moskva, 1973, r ^S* ^1Z»3-145.

J ^{U r} b i g j._: Statistische Untersuchungen des Kontaktwiderstandes, [*a~, ^Elekt**lsche Kontakte, Akademie-Yerlag, Berlin, 1980, s. 74-86.

Jkopytin F.A.: K voprosu o perechodnych soprotivlenJach elek-^triceskich kontaktov rele i kontaktov postoJannovo toka, Materiały Vse-^SoJuznovo seminara: Matematiceskie i teoreticeskie problemy v kontak-^tn°J technikę. Alma-Ata, 1970, s. 102-109.