Powstaje z chwilą wniknięcia bakterii ropotwórczych w skórę a w zależności od kształtu, lokalizacji i zasięgu w głąb i wszerz, mogą powodować różne objawy kliniczne.
Należy do pierwotnych wykwitów skórnych , a jest małym wypełnionym ropą pęcherzykiem w naskórku Powstaje przy ujściu mieszka włosowego. Gdy podobny proces zajmuje większą powierzchnię nazywamy go liszajem (impetigo ). Wniknięcie bakterii ropnych w skórę umożliwiają otarcia , zadrapania, ukłucia , drobne zranienia skóry.
Wierzchołek krosty o wielkości od ziarna prosa do ziarna grochu jest żółty otoczony czerwonym polem. Po rozpuszczeniu cienkiego naskórka wypływa ropa , a ubytek zamykany jest przez komórki nabłonka , bez powstawania blizny. Leczenie polega na usunięciu przyczyny oraz ochronie narażonych części skóry przez pokrycie maściami obojętnymi.
Jest to ropny stan zapalny mieszka włosowego z powstaniem krosty przez zakażenie gronkowcami. Wokół włosa [powstaje bolesna krosta, która w ciągu kilku dni goi się wraz z wypadnięciem zaatakowanego włosa.
Obejmuje zapalenie mieszka włosowego spowodowane zatkaniem jego otworu. Według rodzaju zmian zapalnych rozróżnia się trądzik :
- krostowaty
- grudkowaty
- stwardniały
Mieszek włosowy i gruczoł łojowy zawierają ropę. Pozostałością po pęknięciu i wydaleniu ropy są małe , twarde guzki. Kiedy proces dotyczy powiek , przy ropnym zapaleniu gruczołów Molla i Meiboma , nosi nazwę jęczmienia (hordeolum ) , a przy guzkowym zapaleniu gruczołów Meiboma nazywa się gradówką ( chalazion ). Głównymi przyczynami są:
-tarcie uprzęży -zadrapania i otarcia a wspomagająco działają:
-niedostateczne, złe żywienie -otyłość
-przewlekłe schorzenia przemiany materii, nerek, cukrzyca itp.
Usposabiąjąco mogą działać leki stosowane na skórę : dziegieć, oleje i tłuszcze. Leczenie polega na usunięciu przyczyn pośrednich i bezpośrednich oraz podawaniu środków dezynfekcyjnych. Przewlekłe postacie powinny leczone być dermatologicznie.