156 Rozdział 12
W praktyce przewody charakteryzowane są przez cieplną stałą czasową, która jest miarą szybkości osiągania przez przewód ustalonej temperatury
Równanie bilansu cieplnego można przekształcić do postaci liniowego równania różniczkowego
Jeśli znany jest przebieg czasowy prądu płynącego w przewodzie, to można wyznaczyć krzywą nagrzewania się przewodu. W tym celu opracowano funkcję temp. Korzysta ona z pliku tempdat.m, w którym zapisane są dane przewodu i przebieg czasowy prądu. Do rozwiązania równania różniczkowego wykorzystano funkcję ode23:
function [T,1,R,k,tetaO,It]=tempdat % Dane do analizy nagrzewania sie przewodu % T - stała cieplna w s,
% 1 - dlugosc przewodu w cm,
% R - rezystancja w ohm,
% k - oporność cieplna w Kcm/W,
% tetaO - temperatura otoczenia w stopniach Celsjusza.
T = 10; % s 1 = 3500; %cm R = 0.1; %ohm k = 500; %Kcm/W tetaO = 20; % C
% przebieg czasowy prądu płynącego w przewodzie
%t,s I,A
return
function steta=tempdt(t,x) global T 1 R k It nt teta=x; for i=l:nt
t i = 11 (i,1) ; Ii = It(i,2); if t >= ti I = Ii; end
end
steta = 1/(T*1)*( I'N2*R*k - teta*l ); return
function temp global T 1 R k It nt
disp(' Symulacja nagrzewania sie przewodów elektrycznych'); disp(' ' ) ;
% czytanie danych