____85 KIEŁKOWANIE _
I
____85 KIEŁKOWANIE _
I
Doświadczenie 64 Badanie
żywotności nasion za pomocą barwienia
Ocenę zdolności kiełkowania nasion za pomocą niektórych barwników, takich jak tetrazolina lub indygo-karmin przeprowadza się wówczas, gdy niemożliwe jest wykonanie próby kiełkowania (np. zbyt krótki czas). Bezbarwny roztwór tetrazoliny w zetknięciu z żywą tkanką zarodka ulega redukcji, co objawia się czerwonym zabarwieniem zarodka.
M: nasiona kukurydzy, owsa, łubinu, grochu P: 2 szalki Petriego, 2 zlewki a 200 cm3
O: 1 % wodny roztwór tetrazoliny (2,3,5-chlorowodorek trójfenylotetrazoli-ny), 0,2% wodny roztwór indygo-karminu
w 50 nasion kukurydzy, moczonych uprzednio przez 24 godz., przecinamy wzdłuż i po jednej połowie z każdego ziarna umieszczamy w roztworze tetrazoliny na okres 3 godz. Po tym czasie nasiona przemywamy wodą i dokonujemy oceny. Podajemy w procentach liczbę nasion zdolnych do kiełkowania, a więc tych, których zarodki uległy zabarwieniu.
Żywotność nasion roślin motylkowych można określić przy użyciu indygo-karminu zabarwiającego martwe tkanki na niebiesko. Indygo-karmin nie działa trująco na zarodki. Z 50 nasion, moczonych uprzednio przez 24 godz. w wodzie, ostrożnie usuwamy okrywę nasienną tak by nie skaleczyć zarodka. Przez 3 godz. pozostawiamy wypreparowane nasiona w roztworze indygo-karminu w temp. 30*C, po czym barwnik zlewamy do butelki, a nasiona płuczemy wodą. Obliczamy procentową zawartość zarodków żywych, czyli nie zabarwionych lub z tylko częściowo zabarwionymi liócieniami.
II. M,
rrar\\n\! nwSfl lub kukurvdZV