21122010053

frekwencja tego surowca sięga 60,42% (A. Gruszczyńska 1992, i. 123). Na stan. 15 w Kosinie wykonano z niego również przeważającą liczbę wyrobów (S. Kadrów 1992, s. 149) Znaczną rolę w rzeszowskim rejonie osadniczym odgrywał surowiec jurajski Na stan 3 w Łańcucie występuje na drugiej pozycji po krzemieniu czekoladowym (12,5%), na stan. 10 na drugiej pozycji po wołyńskim i wykonano z niego aż 12,5% narzędzi, co stawia go w tej kategorii także na drugiej pozycji (tab. 2). Zastanawiające wysoki jat udział surowca ttirańskiego⁹, zwłaszcza w grupie narzędzi (15%), tym bar* dziej, że jednocześnie krzemień świeciechowski występuje tu w minimalnym procencie i nie wykonano z niego ani jednego narzędzia. Zbliżoną sytuację obserwowaliśmy na stan 6 w Wąwolnicy. Jak we wszystkich opisanych rejonach osadniczych, istotnym uzupełnieniem bazy surowcowej w produkcji krzemieniarskiej był na osadach Pogórza Rzeszowskiego krzemień wołyński (tab. I, 2, ryc. 2, 3).

Podsumowując rozważania nad wykorzystaniem skal krzemionkowych w KW^r-LCM. podkreślić trzeba, ze w tkali ogólnej największe znaczenie w produkcji krzemieniarskiej miały surowce czekoladowy i wołyński. Gospodarką surowcową rządziła jednak zasada korzystania ze złóż położonych możliwie najbliżej, stąd poszczególne rejony osadnicze charakteryzuje znaczne zróżnicowanie Znikomy udział krzemienia świeciechowskiego na wszystkich badanych stanowiskach, jak również krzemienia jurajskiego odmiany G na Wyżynie Miechowskiej, zdaje się wskazywać na wyjątkowo utrudniony dostęp do złóe tych surowców. W tej sytuacji wyjątkowe znaczenie miał import krzemienia wołyńskiego, który pozwalał na realizację jednej z podstawowych potrzeb gospodarczych, jaką była produkcja narzędzi ma-krołitycznych-