288 tif

7. UZIEMIENIA. OCHRONA PRZECIWPORAŻENIOWA I PRZECIWPRZEPIĘCIOWA W STACJACH

Na uziomy poziome stosuje się przeważnie płaskowniki stalowe ocynkowane (bednarkę) o wymiarach 40 x 5 mm przy prądach uziomowych do 20 kA oraz dwie bednarki 40 x 5 mm przy większych wartościach prądów.

Przekroje poprzeczne elementów uziomów sztucznych stalowych powinny być tak dobrane, aby ich temperatury, przy krótkotrwałym i długotrwałym (dłuższym niż 10 s) przepływie prądu uziomowego, nie przekraczały odpowiednio 400° i 150°C. W tych warunkach temperatura stali w betonie zbrojonym nie powinna przekraczać 100‘ C i 80°C.

7.4. SPOSOBY ZMNIEJSZANIA ZAGROŻENIA PORAŻENIA PRĄDEM ELEKTRYCZNYM

Zmniejszenia zagrożenia porażeniowego na terenach i w pobliżu stacji elektroenergetycznych oraz zasilanych obiektów, w przypadkach zakłóceń związanych z przepływem prądów ziemnozwarciowych, można dokonać przez obniżenie wartości spodziewanych napięć rażeniowych lub skrócenie czasu trwania zagrożenia, określonego czasem trwania zwarcia.

Obniżenia napięć rażeniowych, określonych zależnością (7.5), można dokonać przez:

zmniejszenie wartości współczynników <x_d oraz oc_r,

— obniżenie wartości napięcia U_z uziomu względem ziemi odniesienia. Wartości współczynników a_d zależą od konfiguracji układów uziomów, przede wszystkim od zagęszczenia elementów układu uziomowego. Przez ułożenie na głębokości 0,64-0,8 m poziomych elementów - głównie na stanowiskach łączeniowych — wokół urządzeń elektroenergetycznych, fundamentów słupów i innych konstrukcji uzyskuje się bardziej równomierny rozkład potencjału na powierzchni (rys. 7.1), na stanowiskach, na których prawdopodobieństwo zagrożenia jest największe. Działanie to nie powoduje istotnego obniżenia się wartości napięć dotykowych poza obszarem ułożenia poziomych elementów uziomowych.

Wielokrotne obniżenie wartości napięć rażeniowych oraz wydatną poprawę warunków bezpieczeństwa porażeniowego można uzyskać przez zastosowanie i utrzymanie w należytym stanie warstw powierzchniowych z materiałów o bardzo dużej rezystywności, takich jak: asfalt, drobne kamienie, tłuczeń, płyty betonowe. Ten sposób poprawy, polegający na zmniejszeniu wartości współczynnika a_r, jest szczególnie przydatny w przypadkach występowania dużych wartości napięć dotykowych na niewielkich obszarach lub pojedynczych stanowiskach. Należy jednak pamiętać, że wiele stosowanych do tych celów materiałów (żwir, grys, płyty betonowe i in.) ma bardzo dobre właściwości izolacyjne jedynie w stanie suchym. Silnie nawilgocone tracą te właściwości w dużym stopniu, tak że rezystancja stanowiska maleje z 20 4-100 kfl do 1,34-3,0 kO.

288