2 (117)

sywność i skłonność do wpadania w gniew i istotnie nasilają prawdopodobieństwo wieńcowej choroby serca. Niemniej jednak trzy badania wykonane w ciągu ostatnich dwudziestu lat przez jugosłowiańskiego psychologa nazwiskiem Grossarth-Maticek wykazały silny związek pomiędzy typem^osobowości a skłonnością do różnych chorób.⁷

Eksperyment kluczowy: współoddziaływanie stresu ^osobowości

Wszyscy uczestnicy tych badan zostali zakwalifikowani do jednego z czterech typów osobowości na podstawie wypełnianych przez siebie kwestionariuszy. Zawierały one między innymi pytania dotyczące różnego rodzaju stresów społecznych (kłótnie rodzinne, żałoba po kimś bliskim itp.) i typowych sposobów reagowania na te stresy. Przeprowadzający badanie ankieter tłumaczył wszelkie niejasne dla badanych sformułowania, a także prosił o konkretne przykłady postępowania badanych. Grossanh-Maricek wyróżnił cztery typy osobo wści: typ I - podatny na raka. odpowiadaja.-cy osobowości C, typ II - podatny na wieńcową chorobę serca, a więc odpowiadający osobowości A. typ III - o skłonnościach psychopatycznych, choć zdrowy, i typ IV - zdrowy, odpowiadający osobowości B.

Grossarth-Maticek przeprowadził swoje pierwsze studium w niewielkim miasteczku jugosłowiańskim, gdzie poprosił o udział w badaniach najstarszego członka każdej rodziny zamieszkującej miasteczko, a także pewną liczbę najsilniej zestresowanych osób nic będących najstarszymi członkami swoich rodzin -W.studium drugim, przeprowadzonym w Heidelbergu. badaniu poddano losową próbę osób w określonym przedziale wieku. W badaniu trzecim wzięli natomiast udział również mieszkańcy Heidelberga - wskazani prze- próbę drugą jako osoby poddane wyjątkowo silnym stresom Po dziesięciu łatach Grossarth-Mati-cek i jego w-spółpracowmcy ponownie skontaktowali się'*e wszystkimi żyjącym uczestnikami pierwszej fali badań i zbadali stan ich zdrowia, a w wypadku zmarłych - zebrali dane o przyczynach śmierci Rysunki 1 2 i 3 przedstawiają uzyskane wyniki. - •*'

W ciągu dziesięciu lat, które upłynęły od pierwszego badania, śmiertelność w próbie jugosłowiańskiej okazała się większa od śmiertelności w losowej próbie z Heidelberga - czego należało oczekiwać zważywszy, ze przedstawiciele tąj pierwwzej próby byli znacznie stanu, a prawdopodobieństwo zarówno raka. jak i cho-

244