Ten rodzaj niestateczności dotyczy elementów o przekrojach klasy 4 oraz środników blachownie spawanych, obciążonych siłą skupioną. Aby uchronić elementy konstrukcyjne przed utratą stateczności miejscowej, wprowadza się użebrowanie usztywniające oraz odpowiednie grubości ścianek.
• Norma PN-90/B-03200 wprowadziła 4 klasy przekrojów elementów konstrukcji. Klasa przekroju wyraża stopień odporności elementu na miejscową utratę stateczności ścianek. Ścianki elementów konstrukcyjnych o przekrojach klasy 1, 2, 3 nic tracą stateczności miejscowej. Przekroje klasy 4 są wrażliwe na miejscową utratę stateczności. Klasa przekroju określa także możliwość wykorzystania zapasu nośności przekroju wynikającego z poza sprężystego zachowania się elementu (klasa 1 i 2).
Klasę przekroju ustala się w zależności od warunków podparcia, rozkładu naprężeń i smuklości ścianek (b/t). Przekroje elementów, których ścianki nie spełniają warunków smukłości wymaganych dla klasy 3 zalicza się do klasy 4.
Tabela 6 Klasy przekrojów
e = 215/ fd współczynniki K], K2, v według następnych tabel
Poz.
Podparcie ścianki miarodajna szerokość
Rozkład naprężeń w ściance
Graniczna smukłość ścianki
(b) max — |
min |
-1 J | |
dla przekroju klasy: | |||
1 2 3 |
4 |
»)
ab
-33s
a
-39^
a
42g
a:,
a=
106-
l—Lb—l
ab
b)
r
ab
-9 £ a
-I0s
a
42 e K,
9e
ayla
ayfa
lOe
b'
d)
ściskanie lub zginanie
. b“d.