319

64. DESTYLACJA OKRESOWA ROZTWORÓW WIELOSKŁADNIKOWYCH 319

Dzielimy przez siebie obie strony równania i uwzględniając, zależność [X-21b], całkujemy w granicach od A_p do A_h i B_p do B_k.

Stosując takie postępowanie również dla innych par składników, ostatecznie otrzymamy związki

D

Dl

n+l

*AB

c,

^irAC

N,

n+l

^lAN

„ ,    [X-23]

>p / w \ *-*p / w \ /w \ -Np

Z równania powyższego, znając zawartości składników w surowcu A_p, B_p, C_p... oraz założywszy ilość składnika wybranego, np. A_h w cieczy końcowej, znajdujemy zawartości wszystkich pozostałych składników B_fc, C_fc,... Następnie obliczamy ilości oddestylowane A_a = A_p—A_h itd. Stąd znajdujemy ilości cieczy wyczerpanej i destylatu

B

[X-24]

[X-25]

W —    ... +Nfc

D = S-W = AO+BO+CD+ ... +N_d oraz udziały składników w obu produktach.

b. Powrót li skończony

Zasadnicze równanie, podane przez Gillilanda³, jest analogiczne do równania [X-23]; różne są tylko wykładniki potęgowe. Równanie ma postać

Ak

A

w

B,

B

^aŚT

AB

c

(**-]

{fiśr)

Hi \»+^ł AC

£

[X-26]

W

W

gdzie: a_śr

Dxp

Lxw

Dxnd

Lxnw

[X“27]

[X-28]

[X-29]

Współczynniki a§_r, /?_źr i /3_W obliczamy kolejno dla każdego składnika, odnosząc je dó składnika porównawczego, np. najmniej lotnego N. Występujące w równaniu [X-29] udziały w destylacie poszczególnych składników określa wyrażenie

Xy?

[X-30]

4