krzywoliniowej obliczamy za pomocą tablic do tyczenia krzywych kołowych
Ts = (R+H) tg 4" = 300,51 • 0,58 780 - 176,64 m,
Z
a następnie
T0 = Ts+Xs = 176,64 + 30,36 = 207,00 m.
Ostatnia wielkość jest to długość stycznej całkowitej, którą odmierzamy od wierzchołka W i znajdujemy punkt O (rys. 70). Z kolei obliczamy
a = y-2t = 67,66.g-12,89*5 = 54,77*5; r = Rtgy = 300 * 0,45 881 = 137,64 m;
W'M - TK+T'== 20,27+437,64 =157,91 m;
Z = (i? + H)|sec y - lj + H = 30^,54 •^15 996+0,51 == 48,58 m;
Z’ = R |sec y-lj = 300, • 0,10023 = 30,0.7 m.
Długość luku kołowego „ < *
Całkowita długość krzywoliniowego odcinka trasy wynosi 258,10+2-60,75 = 379,60 m. ' +'
Aby wytyczyć punkty, jpóśrędnie łuku klotoidy, rozmieszczone np. w równych i okrągłych odległościach lub wg okrągłego pi-kietażu, należy posługjh$ać się - pełną i dostateezjbie zagęszczoną tablicą klotoidy jednostkowej, lecz i przytoczona tu tablica przeglądowa pozwoli wytyczyć punkty pośrednie, te mianowicie, które dla klotoidy jednostkowej są tam podane w odstępach Al = 0,05. Dla łuku l = 0,45 takich odstępów będzie dziewięć, a odpowiednie odstępy na klotoidzie danej wyniosą
AL = Al • a = 6,05 • 135 = 6,75 m,
co również wynika z działania
AL
L = 60,75 9 - 9
6,75 m.
Dla wielokrotności przyjętego odcinka AZ = 0,05 odczytujemy w tablicy przeglądowej odpowiednie współrzędne x i y, a mno-
żąc je przez parametr a otrzymamy X i Y do wytyczenia wszystkich dziewięciu punktów pośrednich:
l |
X |
y |
L |
X |
Y |
0,05 |
0,050 000 |
0,000 021 |
6,75 |
> 6,75 |
0,003 |
0,10 |
0,100 000 |
0,000 167 |
13,50 |
13,50 |
0,023 |
0,15 |
0,149 998 |
0,000 562 |
20,25 |
20,25 |
0,076 |
0,20 |
0,199 992 |
0,001 333 |
27,00 |
27,00 |
0,180 |
0,25 |
0,249 976 |
0,002 604 |
33,75 |
33,75 |
0#52 |
0,30 |
0,299 939 |
0,004 499 . |
40,50 |
40,49 |
0,607 |
0,35 |
0,349 869 |
0,007 144 |
. 47*25 |
47,23 |
0*964 |
0,40 |
0,399 744 |
0,010 662 |
54,00 ^ |
53,97' |
1,439 |
0,45 |
0,449 539 |
0,015176 |
60,75 |
60,69 |
2,049 |
do wykonania nawet; zapomocą nie ^zagęszczonej tablicy przeglądowej. 'a -j’ « • ;
Rys. 71 - 1
Jeżeli poczyna jąć bd dowolnego puńktu £ odłożymy pa o gu równe odcinki łuku AŁ, tó z. innegopunktua tśkźśl/:vJ i z tego samego punktu Srbędą one, jak ^emy,. żĄWisiże Widziane pod tym samym kątem obwodowym <p. Równe odcinki łuku AL
de będą, z powodu jej coraz większego zakrzywiania pwidcksZne pod coraz większym kątem Aa (rys. 71). Na skutek jednostajnego wzrostu krzywizny kolejne kąty, pod jakimi z punktu S widać te łuki, tworzą postęp arytmetyczny o różnicy d. Do wytyczenia więc łuku klotoidy metodą biegunową z dowolnego stanowiska S wystarczy obliczyć tylko pierwszy