56

108

natomiast kierunek wektora gradientu względem południka:

(5.6)

T-arc cos^^Ł=arc sin

g    g

Równanie linii pozycyjnej w- punkcie P:

^<s-^7>

a po podstawieniu:

■a

b=

c=U₀ -Up

ma postać stosowaną w astronawigacji:

(5.8)

a, A«p+b, Al-c,=0

Powyższy wzór o postaci równania normalnego prostej uzyskiwany jest przez wprowadzenie współczynników równania (1.5):

a . b c cosi ; sini =—;

g    g g

zamiast cos A, sin A. Ah.

Dowolna nawigacyjna linia pozycyjna jest reprezentowana przez moduł gradientu g, ściślej - przez jego składowe a i b oraz kierunek gradientu x.

Tabela S.l

Gradienty ważniejszych parametrów nawigacyjnych

Parametr	Moduł gradientu K	Kierunek gradientu t	Objaśnienia
Namiar onodro-mśczny (odwrotny)	S7,3 D I stopnic I L Mn J	Non**’*	D odległość D < 300 Mn
Różnica odległości do dwóch punktów	2sin j	A. ♦A, -l-Ł ±90°	o - kąt między kierunkami na punkty A, I A2 (azymuty)
Kąt poziomy	3438d	NR, ♦ arc rg	odnoszą się do płaszczyzny D|, Df - odległość od punktów; d -odległość między punktami
	D, D2 1 min. kąt. 1	^n,"°
	l^jcdnodl. J	[D«a-D3J
Namiar lok sodro-mtczny (ze statku)	37,3 D j stopnic ]	NR - 90*	D < 300 Mn odnoszą się do płaszczyzny (małych odległości)
	L Mn J
Linia jednakowych odległości	1	NR <± iao*>	NR - namiar