które warunkują jego rozwój, zakreślają granice i możliwości jego aktywności. Przyjmuje się tutaj twierdzenie, że istnieją ogólne prawa życia i rozwoju człowieka, które wyznaczają jego miejsce w świecie (m.in. Hobbes, Spinoza, Herbart). I w tym sensie determinizm jest onlologią obicktywistyczną.
W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie: „Jak zmienia się społeczeństwo?”, w naukach społecznych sformułowano dwa stanowiska. Zgodnie z pierwszym zasadą organizującą zmiany w życiu społecznym jest zasada stopniowej regulacji. Społeczeństwo osiąga określony stan rozwoju, ustalając reguły jego trwania. Kategoriami opisu procesów społecznych są w tej sytuacji: porządek społeczny, solidarność, umowa społeczna. Kolejne pokolenia odtwarzają ten stan, wprowadzając jednocześnie stopniowe modyfikacje. Jest to zasada ciągłości i zmienności życia społecznego.
Zgodnie z drugim stanowiskiem zasadą organizującą życic społeczne jest zasada radykalnej zmiany. Społeczeństwo trwa w stanie konfliktu między różnymi grupami interesów, które okresowo doprowadzają do radykalnych, rewolucyjnych zmian ustalonego stanu rzeczy. Kategoriami opisu procesów społecznych są w tej sytuacji: sprzeczności, emancypacja, niedobory, dominacja. Reguły życia społecznego zmieniają się nagle pod wpływem narastającej krytyki aktualnego stanu rzeczy. Jest to zasada braku ciągłości, radykalnego odwracania porządku społecznego.
Jeśli teraz skrzyżujemy przesłanki opisane na wymiarze: subiektywizm (nominalizm i woluntaryzm) - obiektywizm (realizm i determinizm) z przesłankami opisanymi na wymiarze: stopniowa regulacja - radyklana zmiana, to otrzymamy cztery paradygmaty nauk społecznych.
RADYKALNA ZMIANA
SUBIEKTYWIZM
INOMIN A1.IZMI <Wl_K.UNTARV?M>
■humanizm |
STRUKTURAUZMB |
■ iMERPRETATYWI/M |
FUNKC JONALIZM ■ |
OBIEKTYWIZM
(REALIZM)
I DETERMINIZM l
STOPNIOWA REGULACJA
Rys. 3.1. Paradygmaty nauk społecznych
Rysunek 3.1 pozw ala na usytuowanie podstawowych paradygmatów w' naukach społecznych. Z perspektywy twierdzeń ontologicznych występujących w' teoriach społecznych, paradygmat humanistyczny można opisać jako zespół przesłanek nadających indywidualistyczne i subiektywistyczne znaczenie faktom występującym