4

150

150

^Zl"J ^,w<5<! p

^:e sio .

j. ' ‘

do przeprowadzenia tzw. dowodu przeciwnego. Inne no , ^

I. ^rtmniomanip żp    ***)*

wodzić, natomiast ten, kto te fakty kwestionuje musi w istnienie, a zatem wykazać, iż dana osoba była w    .

*=*» one wątpliwości ^ > °S^rai y .    *..... siAurnHii nrzeciwneeo. Inne nmtni.. ^c?yh

wykluczyć ojcostwo męża matki, czyli przeprowadzić *^ier2* i i Kwestionujący domniemania prawne nie moż"^

kłady domniemań prawnych to domniemanie, że dziecko urodzi^ żywe (art. 9 k.c.), domniemanie, ze posiadanie jest zgodne z p_raw (art. 341 k.c.), domniemanie, że osoba która uzyskała stwierdzą, nabycia spadku jest spadkobiercą (art. 1025 § 2 k.c.), domniemaj że osoba która obcowała z matką dziecka w okresie koncepcyjny jest jego ojcem (art. 85 § 1 k.i.o.).

Zagadnienie wpływu domniemań na ciężar dowodu jest jednak nieco bardziej złożone. Wszystkie domniemania są zbudowane według następującego schematu: „.leżeli zaszedł fakt A, to domniemywa się zajście faktu B” (.Jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania mai-żeństwa (...), to domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki). Wśród domniemań wyróżnia się domniemania prawne (praesump. tiones iuris) ustanowione przez normę prawną oraz domniemania faktyczne (praestmiptiones hominis), które w oparciu o zasady doświadczenia przyjął sam sąd lub inny organ stosujący prawo (np domniemanie, że księgowość była prowadzona prawidłowo, jeżeli wyrywkowo przeprowadzona kontrola nie wykazała żadnych błędów Wśród domniemań prawnych wyróżnia się dalej domniemania wzru-szalne (praesumptiones iuńs tantum), które mogą być obalone dowodem przeciwieństwa i domniemania niewzruszalne (praesumptio-nes iuris ac de iure), których obalić nie można. Dość powszechnie uważa się, iż ciężar dowodu zmieniają jedynie domniemania prawne wzruszalne (domniemania niewzruszalne stanowią we współczesnych systemach prawnych rzadkość). Wiele wspólnego z domniemaniami faktycznym mają tzw. reguły dowodu prima jacie. Są to reguły ustanowione przez sąd lub inny organ stosujący prawo, które pozwalają wnioskować z faktu, iż nastąpiła szkoda o tym, że szkoda ta nastą*