Gdy-sprzęgło jest włączone, sprężyny, opierając się jednym końtiem o koło zamachowe, a drugim o tarczę dociskową, przyciskają tarcze napędzane i tarczę pośrednią do tarczy oporowej. Siła tarcia pomiędzy tarczami zapewnia przekazywanie obrotów od tarcz' napędzających do napędzanych, przy czym wał korbowy silnika i wał główny skrzynki biegów zostają połączone i razem obracają się jako jedna całość.
W celu wyłączenia sprzęgła należy nacisnąć dźwignię znajdującą się z lewej strony kierownicy. Przez naciśnięcie dźwigni naciąga się linka, której końcówka (rys. 24) opiera się o regulacyjny, wkręt 16 znajdujący się na końcu dźwigni wyłączenia sprzęgła. Otoczka linki opiera się poprzez tulejkę o wspornik1 przykręcony do prawej, górnej szpilki mocującej skrzynkę biegów do silnika. Dźwignia naciska; swoim zębem na wodzik, który poprzez łożysko i’trzpień ciśnie na tarczę dociskową. Tarcza dociskowa ściska sprężyny sprzęgła i odsuwa się od tarczy napędzanej, ńa skutek czego tarcze napędzane zwalniają się.
# - REGULACJA;SPRZĘGŁA
Regulację sprzęgła przeprowadza się przez zmianę długości linki, łączącej dźwignię wyłączenia sprzęgła na kierownicy z końcem dźwigni wyłączenia sprzęgła na skrzynce biegów.
Długość linki zmienia się za pomocą wkrętu regulacyjnego 16.
Jeżeli luz-dźwigni wyłączenia sprzęgła jest duży, to sprzęgło nie będzie, całkowicie' wyłączone, (sprzęgło „ciągnie”). W tym wypadku w czasie zmiany biegów słychać trzask. Należy wtedy
zmniejszyć luz dźwigni wykręcając wkręt regulacyjny.
, \
W wypadku małego luzu dźwigni lub w razie jego braku sprzęgło będzie ślizgać się.
Przy zwiększaniu obrotów silnika motocykl będzie niezwłocznie rozwijał szybkość. W tym wypadku należy zwiększyć liaz wkręcając wkręt regulacyjny. Normalny luz powinien być równy jednej czwartej całkowitego ruchu dźwigni. Jeżeli luz dźwig-