7

Zasygnalizowane przez Trevarthena przejście od intersubiektywności pierwotnej do intersubiektywności wtórnej w drugiej połowie pierwszego roku życia

pokazało, że zachowania dziecka są nie tylko „skierowane do kogoś”,

ale także dotyczą czegoś, „odnoszą się do czegoś”, tu:

do przedmiotu w polu wspólnej uwagi uczestników interakcji.