IMG 18

dzieła lit. przejście od poziomów językowych do wierzchniowe, np. „skończ; planu treści. Płaszczyzna znaczeniowa, w której    = „skończyłam czytanie k

dokonuje się to przejście, jest - jak dotąd —    jedna struktura powierzchn

najsłabiej zbadaną sferą dzieła lit. Stosunki    zacją różnych s.g., np. wy

między elementami oraz między ich układami w    ca” okazuje się wykładnik

ramach poszczególnych poziomów organizacji    czając: I) to, co ojciec a

dzieła są zwykłe charakteryzowane ze względu    widzi, 3) to, że ojciec j<

na takie własności konstrukcyjne, jak spójność* względów pojęcie s.g. oka; -luźność, prostota*skomplikowanie, symetria-asy-    interpretacji od dawna zns

mętna, proporcjonalność, paralełizm, kontrasto* między językowym -► pi; wość, rytmiczność itp. Natomiast stosunki mię- planem treści (objawiając dzy układami elementów na różnych poziomach -* synonimów i — hotnc ujmowane są zarówno jako relacje analogii (izo- bowiem sprowadzić do « morfom warstw), jak i jako wzajemne oddzia* mienne wyrażenia równo ływanie ich na siebie: całostki wyższego rzędu -» polisemię wyrażeń jedi są konstytuowane przez odpowiednie składniki choć dotąd ostatecznie o poziomu niższego, z drugiej wszakże strony po* kluczową i coraz mocnie trzeby jednostek poziomu wyższego określają teorii -» gramatyki genet mechanizmy scalania się elementów hierarchi* wuje reguły wyprowadza cznie podrzędnych. Por. fazowy układ dzieła niowych zdań ze struktt literackiego, warstwowy układ dzieła literackie* formacja). Zasadnicza go. wyższe układy znaczeniowe.    żność w ujmowaniu s.g.

Lit.: E. Ermatmger. Dos dkhterische Kun- niu jej bądź jako modeli 5/werk, 1939; J. Pctersen, Die Wissenschaft von nego z jednego łub kilku der Dkhtung, 1939; S. SkWarczyńska. Struktura frazowych (-* gramatyl świata poetyckiego, (w;J Z teorii literatury. Czte- też jako układu funkcji c ry rozprawy, 1947; W. Kayaer, Dos sprachlkhe logiczno-semantycznym: Kunstwerk, 1948: S. Sk Warczyńska, Wstęp do konstruowanej przez gt nauki o literaturze. 1.1, 1954: D. Gicrulanka. A. -transformacyjną, wspók Półtawski, O istnieniu i strukturze dzieła literac- ratywna dąży do wyodtą kiego, „Studia Filozoficzne" 1958. nr 5; R. nego opisu s.g. tekstu li Ingarden, O dziele literackim, 1960; H. Markie* się przy tym traktować(' wieź. Sposób istnienia i budowa dzielą literackie- bądź jako rodzaj wyciągi go, (w:) Główne problemy wiedzy o literaturze, streszczenie itp.), bądź i 196$; R.S. Cranc, Koncepcje struktury poetyc- rozumieniu programu k kkj we współczesnej krytyce, „Pamiętnik Lite- cego różne operacje do recki" 1969, z. 2; J. Loiman. Struktura chudo- tującego wybór jcdnosti iestwiennogo tieksta, 1970; M Głowiński. A. też jako pian tekstu rozt Okopicń-Sławińska, J. Sławiński. Zarys teorii jako całościowa wstępna literatury. 1975; M R Mayenowa. Poetyka fen- runków i ograniczeń rei retyczna. Zagadnienia języka, 1979. js    przypisania tekstowi s.g.

stawowy warunek Kto —