JAK MIERZYĆ POSTĘPY?
Od momentu, gdy po raz pierwszy widzisz i oceniasz dziecko, zacznij prowadzić notatki na temat jego deficytów i trudności oraz dotyczące odpowiednich, mających związek ze sprawą, czynników wymienionych niżej. Staraj się określić początkowy stan dziecka w każdym z istotnych zakresów i notuj zachodzące zmiany w odstępach tygodniowych lub miesięcznych.
Wybierz i skomponuj własny „Pomiar postępów”, który będzie odpowiedni do twoich potrzeb, będzie pasował do typu dzieci, z którymi pracujesz. Być może będziesz potrzebował kilku list pomiaru postępów, może zechcesz umieścić na nich większą liczbę czynników. Zastanawiaj się nad reakcjami dziecka - jego zachowaniem, emocjami, czy toleruje terapię, czy unika jej, czy bierze czynny udział i na ile dobrze.
1. Otoczenie: pokój - czy akceptuje to, co jest, czy trzeba to pomieszczenie rozjaśnić, przyciemnić, wyciszyć, zapewnić mniejszą liczbę osób w pomieszczeniu. Może jest w nim za dużo bodźców? Może przeszkadzają dziecku świetlówki?
2. Relacje z ludźmi: z rodzicami, rodzeństwem, dziećmi z grupy przedszkolnej lub z klasy szkolnej, z terapeutą, nauczycielem, z innymi. Czy dziecko bawi się samotnie czy z innymi? Czy nawiązuje z tobą kontakt wzrokowy? Czy patrzy na to, co robi?
3. Twór siatkowaty: czy dziecko jest świadome, gotowe do działania, jak szybko reaguje? Jak długo jest skoncentrowane, na jakich zadaniach, czynnościach i wyposażeniu?
4. Język i mowa: jak wygląda komunikacja niewerbalna dziecka (gesty), czy wykonuje polecenia, jak przedstawia się jego mowa bierna i czynna, czy mówi wyraźnie?
5. Samoobsługa: co potrafi zrobić samo oprócz jedzenia, ubierania się i samoobsługi w toalecie? Czy potrafi wchodzić na sprzęty znajdujące