Usiądź wygodnie. Zamknij oczy. Wyciągnij prawą rękę. Wyobraź sobie, że kładę na niej jabłko.
Poczuj je. Wyobraź sobie jaki ma kształt i kolor, jakie jest ciężkie. Przysuń jabłko do nosa. zachwy ć się jego zapachem. Ugryź je. poczuj słodki smak soczystego miąższu. Połóż jabłko przed sobą. Wyobraź sobie wyraz ..jabłko”. Palcem wskazującym napisz to słowo po śladzie. Przyglądnij się jeszcze raz jabłku. Możesz teraz wolno otworzyć oczy.
Wyobraź sobie, że jesteś w teatrze. Jest to duży teatr z wielką widownią. Na widowni siedzi dużo osób. Są zaciekawieni. Na scenie mężczyzna deklamuje wiersz. Usłysz jego słowa, co mówi. Każ widzom bić brawa. Na scenę wychodzi twoja koleżanka. Śpiewa piosenkę. Postaraj się usłyszeć tę piosenkę. Każ widzom znowu bić brawa. Oklaski są silne i długo nie milkną. Koleżanka schodzi ze sceny. Wyobraź sobie, że teraz ty wchodzisz na scenę. Patrzysz na tłum w idzów. Wszyscy czekają z zainteresow aniem na twoje słowa. Zaczynasz mówić ulubiony wiersz. Twój głos jest wyraźny , mówisz głośno wolno i dość głośno. Przysłuchaj się swemu głosow i. Płynie powoli, ale donośnie. Jesteś z siebie zadowolony. Ludzie zaczynają klaskać. Publiczności spodobał się twój występ.
Wyobraź sobie, że jesteś na widowni i przy glądasz się sobie występującemu na scenie. Patrz jak swobodnie i uprzejmie kłaniasz się publiczności. Wszyscy klaszczą. Na widowni są koledzy z twojej klasy, cieszą się, że tak udał ci się występ. Wierzysz we własne siły. Jesteś spokojny i pewny siebie.
Przypomnij sobie taką sytuację, w której byłeś zadowolony z siebie, kiedy osiągnąłeś znaczący sukces. Może to było dawno. Może wtedy, gdy udało ci się samodzielnie pojechać rowerem, a może wtedy, gdy zaliczyłeś trudny sprawdzian. Przypomnij sobie gdzie wtedy byłeś, kto był razem z tobą, z kim dzieliłeś swoją radość i zapał do dalszego działania. Przypomnij sobie to uczucie zadowolenia z samego siebie. Postaraj się je zapamiętać. Wyobraź sobie, że i dzisiaj możesz pracować z takim zapałem i łatwościąjak wtedy. Poczuj, jak nabrałeś sił i wiary we wdasne możliwości. Zachowaj w pamięci to uczucie.
Terapia wykorzystująca kolory (np. w Salach Doświadczania Świata tzw. Snoezelen - sala wykorzystywana w terapii osób upośledzonych umysłowo, pozwala na polisensoryczne poznawanie otoczenia. Ważna jest atmosfera relaksacji stworzona poprzez odpowiednią muzykę i grę kolorów'. Inny przykład wykorzystania chromoterapii to odpowiedni dobór kolorów w pomieszczeniach do pracy, nauki, odpoczynku itd. Znaczenia ma również kolor naszego ubioru.).
Oko ludzkie może rozpoznać około dziesięciu milionów kolorów, a my często widzimy świat tylko szary, czasem czarno-biały. Dlaczego tak się dzieje?
Dlaczego dziewczęta i kobiety mogą odróżnić więcej kolorów niż mężczyźni?
Dlaczego z postępującym wiekiem następuje zmiana upodobań kolorystycznych?
7