badwłasn0062

122

W odkształcanej próbce można zaobserwować trzy charakterystyczne obszary ( Rys. 70 ) s

-    obszar bezpośrednio stykający się z płytami, gdzie wpływ tarcia hamuje odkształcenia (a) ,

-    obszar intensywnych odkształceń ze złożonym trzyosiowym stanem naprężeń ( b ) ,

-    obszar zewnętrzny, znajdujący się poza wpływem powierzchni dociskowej i jak gdyby opasujący obszar środkowy,

w wyniku czego przenoszący znaczne naprężenia rozciągające.

powodującej spęczanie walca - można wyznaczyć średnią

Dokonując pomiaru siły osiowej F, i jego odkształcanie - ^vf = ln ^ wartość naprężenia ściskającego

h • F JTd‘

iziet    - jest teoretyczną średnicą próbki wyznaczoną

z warunku niezmienności objętości odkształcanego metalu,    _

j .    . ~v / ho

^dt “ ^do V K" •

^znaczone w ten sposób naprężenie 6c jest wyższe od wartoś-naprężenia uplastyczniającego. Aby zatem wyznaczy6 krzywą nocnienia, należy przeprowadzić tak doświadczenie, by wyeli-lować wpływ tarcia. Nie trudno zauważyć, że różnica między i 6p zależy od wymiarów początkowych próbki. Zmiana stosun-d/h zmienia wartość naprężenia €>c .

wzrostem stosunku do/ho wartość naprężenia G_c wzrasta i bardziej różni się od 6_p (6_p » const ) . Tak więc, aby uzyskać irtość bliską 6p , należy zmniejszać stosunek do/ho ,

BO potwierdza się z zależnością (wg Siebel^a)

|ladmierne jednak zmniejszenie stosunku do/ho powoduje zwięk-izenie się smukłości próbki i uniemożliwienie przeprowadzenia próby ze względu na utratę stateczności. Najmniejsza wartość |tego stosunku nie może przekraczać

do

"Eo“

*(0,5 f 0,6) .

itrudność tę można pokonać przeprowadzając spęczanie próbek, Iktórym nie grozi utrata stateczności (gdy stosunek do/ho =

0,7; 0,8; 1,0.....) , a następnie uzyskane wyniki z tych

Iprób odwzorować geometrycznie na wykresie we współrzędnych |;do/ho i 6c . (Rys. 71 ) .

fis

ho

Rys. 71.