Bild5

80

80

Rozdział 2 V

żowanie i monitorowanie wywiadów prasowyeh, organizowanie konferencji prasowybir oraz odpowiadanie/na pytania i prośby dziennikarzy (te zadaniaNwypełniane sa^akże przez specjalistów public relations w partiach politycznypH).

Podsumowując, dziennikarątwo/jest to zawodowa działalność osób, które w mediach masowysn związane są z gromadzeniem, sprawdzaniem, doborem, obrobkąSoraz rozpowszechnianiem informacji, komentarzy, a także materiałów rozrywkowych¹²⁷, natomiast specjaliści od public relations mąja bardziej zróżnicowane zadania. Powinni \mńecprzygotować materią nadający się do opublikowania w mediąeh, ponadto muszą mieć zdolności analityczne i organizacyjne. Planują przedsięwzięcia, organizują spotkania, prowadzą dyskusji jak również śledzą i analizują wszelkiego rodzaju publikacje. Dlatego też niemożliwe jest równoczesne łączenie przez tę samą osdbę działalności public relations i dziennikarstwa.

W.M. Kunczik, A. Zipfel, Wprowadzenie do nauki..., op. cii., s. 68.

Łireoujg^ii^

pc^fii poUj^iiryci

po^dlit

p\Z^lUoluA

U~uq 2(XM^>/*

_3__

Wykorzystanie technik i metod public relations przez partie polityczne

3.1. Zastosowanie mechanizmu public relations w polityce

Public relations jest odrębnym mechanizmem wykorzystywanym w marketingu politycznym. Jest on z powodzeniem szeroko stosowany w demokratycznych krajach wysoko rozwiniętych zarówno w wielkich kampaniach politycznych, jak też w innych działaniach marketingowych oraz akcjach społecznych¹. Jest dyscypliną o dużym potencjale stojącą u progu dynamicznego rozwoju w naszym kraju, której został poddany rynek polityczny w Polsce po transformacji ustrojowej. Od czasu ukształtowania się wspólnot ludzkich naturalnym przejawem życia człowieka jest sfera działalności politycznej. Na arenie politycznej trwa cały czas walka o sprawowanie władzy. Jedni wygrywają, inni ponoszą porażkę, niektóre partie zdobywają nowe mandaty poselskie lub senatorskie, inne tracą to, co dotychczas posiadały.

Polityczny public relations poprzez zastosowanie różnych, podporządkowanych rygorom etycznym form komunikacji służy ugru-

J. Muszyński, Marketing polityczny..., op. cit., s. 197.