CCF20090304001

Interferencja w pedagogice oznacza nakładanie się na siebie wiedzy lub informacji. Wyróżnić można interferencję retroaktywną, gdy nowy przyswajany materiał powoduje zapominanie starszego, oraz interferencję proaktywną gdy materiał przyswojony wcześniej uniemożliwia przyswojenie nowego.

Teoria upływu czasu

Według tej teorii sam upływ czasu powoduje, że informacje są tracone. Zarówno anegdotyczne informacje, codzienne doświadczenie jak i rzetelne eksperymenty potwierdzają istnienie tego zjawiska. Wyjaśnia ono jednak dobrze utratę informacji tylko w niektórych systemach pamięci człowieka.

Teoria interferencji

Według tej teorii ślady pamięciowe mogą się nakładać, czego skutek jest taki, że wzajemnie się "zamazują".

Teoria utraty dostępu

Niekiedy informacje przechowywane są pamięci, ale pojawia się trudność z ich wydobywaniem. Np. gdyby ktoś chciał przypomnieć sobie co robił dokładnie trzy lata temu w tym miesiącu, to mogłoby to być trudne. W odpowiednich warunkach informacje te możemy jednak sobie przypomnieć. Jeśli na przykład ktoś zapyta nas: "pamiętasz jak trzy lata temu wyjechaliśmy do...", informacja stanie się dostępna. W ten sposób próbuje się tłumaczyć także "zjawisko końca języka", gdy wiemy, że pewną informację posiadamy, ale nie potrafimy jej sobie przypomnieć

Teoria wyparcia

Stworzona w pierwotnej wersji przez Zygmunta Freuda teoria, w której twierdzi się, że proces zapominania jest umotywowany. Wyparcie w psychologii głębi jest mechanizmem obronnym osobowości, którego zadaniem (ogólnie rzecz biorąc) jest nie dopuszczanie do świadomości pewnych przeżyć, doznań, myśli, afektów, impulsów, wspomnień itp.