CCF20090701058

ROZMOWY Z DIABŁEM

awansem na wstępie ogłoszonej: iż największa szatanów siła tam się okazuje, gdzie pożądliwość prokreacji niewstydliwa w grzesznym ciele mieszka; a jeno że grzechu pierworodnego skutkiem nikt od owej płci dwojga grawitacji zdrożnej nie bywa wolny, tedy wszyscyśmy od tej strony na pastwę czarcich złości wydani i na to najpilniej baczyć mamy, aby te wrota, przez które najłatwiej wróg się wkrada, gorliwie zawierać, przystępu mu nie dawać, a tak na żywot wieczny zasłużyć.* * A iżby nie mniemał kto, że do emulacji nierównej z Jarosławem Iwaszkiewiczem stawać zamierzamy, który opowieść śliczną o Matce Joannie od Aniołów był skomponował i tak imię dziewicy nabożnej rozsławił, zauważyć się godzi, że niczego w kronice tu pomieszczonej piszący od siebie nie dodał, ale wszystkie detale jeno z książek rozmaitych i memuarów wiernie spisał. Co się tyczy historii magika niegodziwego, który mniszkom diabła zadał, pisze o nim Ojciec Jean-Joseph Suńn w książce Trmnphe de 1'Amour divin, dopiero w 1829 roku w Awi-nionie wydanej. Także w tej sprawie opusculum rarissimum polecamy: Veńtable relation de iustes procedures observees au faict de la possession des ursulities de Loudun. Et ąu proces d’Urbain Grandier... A. Poictiers, Par 1. Thoreau, et la Veufe d'AN. Mesnier, Imprimeurs ordinaires du Roy et de VUniversite'. MDCXXX1V. Paszkwil niegodziwy anonima, co w obronie czarownika staje, tytuł nosi Remarąues et Comiderations seru-ans a k htstification du Cure de Loudun, autres que celles contemies en son Fac-tum. O Urbanie wiele po han pisali, i tak: legue (Urbain Grandier et les possidees de Loudun), Michelet (La Sorciere), Henry Pensa (Sorcelkrie et Re-Hgion, 1933). O zapasach swoich z demonem pisał detalicznie Ojciec Surin w książce przytoczonej, nadto w autobiografii i listach, które w dwóch tomach obfitych Louis Michel i Ferdinand Cavallera w l. 1926-28 w Tuluzie ogłosili, pt. Lettres Spirituelles du P, Jean-Joseph Suńn de la Compagnie de Jesus. Inne też dzieła Ojca Surin, w większości po jego zgonie wydane i częściami się powtarzające, bez należytego ładu ogłoszone, przestudiowaliśmy pilnie: Les Fondemens de la w spirituelle..., 1687, w Paryżu; Catechisme spińtuel, 1663; le predicateur de Famour de Uieu, Toumai 1851; La Guide spińtuelk, 1836; Dialogues spińtuels... Avi gnon 1821, 2 tomy; Cantiques spińtuelles, Paryż 1669. O ojcu torów duchowych znawca Henri Bremond pisał (Histoire sentiment religiewc, tom V, 1920), a medyczne przypadłości Lhermitte przestudiował (Mysticjues etjhux mystiques, 1952). ¹

SPIS TREŚCI

Wielkie kazanie księdza Bernarda 5

Apologia Orfeusza, śpiewaka i błazna, rodem z Tracji, syna królewskiego 23

Modlitwa Heloizy, kochanki Piotra Abelarda, kanonika i teologa 38

Spostrzeżenie dialektyczne Artura Schopenhauera, metafizyka, mieszczanina gdańskiego 49

Stenogram z metafizycznej konferencji prasowej demona w Warszawie dnia 20 grudnia 1963 53

Rozmowa z diabłem doktora Lutra w Wartburgu 1521 71

Kuszenie świętego Piotra apostoła 80

Demon i płeć 86