CCF20100519003

] 1252

Podstawowe Kierunki Kształtowania Warunków Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii

ustalenie początkowego zbioru wybranych cech uczącego się lub grupy uczących się, a następnie optymalnego - przy danych warunkach kadrowych, programowych i organizacyjnych - zbioru cech końcowych odpowiadających rozpatrywanemu etapowi drogi edukacyjnej. Różnica ilościowa i jakościowa między cechami ucznia przed rozpoczęciem szkolenia i po jęgo zakończeniu może być utożsamiana^efektem (rezultatem) procesu dydaktycznego.

_na stopień konkretyzacji cele szkolenia można podzielić na:

rwer. ~

; są długoterminowymi zadaniami wspólnymi dla^wi    _____

i specjalności. Są one swoistą uniwersalną projekcją przyszłości odwołującą się

\ do całego cyklu szkoleniowego. Opisują one funkcje zawodowe w kategoriach

ogólnych zgodnie z lokalnymi uwarunkowaniami i potrzebami szkoleniowymi konkretnych zakładów pracy. Cele tego rodzaju najczęściej przyjmują formę

przyporządkowane

zbioru umiejętności charakterystycznych dla danego zawodu.

krótkoterminowe) to umiejętności wykonywania zadań

dycznym, a w przypadku programów o~struk1

dułowym. Z celami szczegółowymi są związane umiejętności specjalistyczne.

Cel szczegółowy składa się z zadania oraz kryterium określającego akceptowany poziom jego wykonania (R. H. Davis i inni, 1983).

Cechy szczegółowego celu szkolenia to:

-    odpowiedniość (zgodność z celami ogólnymi i pośrednimi)

-    logiczność (wewnętrzna niesprzeczność)

-    jednoznaczność merytoryczna i językowa

-    wykonalność (w określonym czasie i dostępnych warunkach)

-    obserwowalność kolejnych etapów realizacji

-    mierzalność końcowego poziomu umiejętności specjalistycznych. Nadawanie celom ogólnym, pośrednim i szczegółowym precyzji wymaga zastosowania hierarchicznie uporządkowanych schematów klasyfikacyjnych zwanych taksonomiami.

A oto przykład jednej z wielowymiarowych taksonomii zawierającej w swej strukturze wiadomości, różne klasy umiejętności, a także podstawowe poziomy aktywności społeczno-zawodowej (K. Denek, 1996):

I. Wiadomości.

1.    Terminologia.

2.    Struktura faktów i pojęć.

3.    Aparatura naukowa.

4.    Metody i techniki badawcze.

5.    Procedury poszukiwań badawczych.

II. Umiejętności dostrzegania zjawisk i formułowania uogólnień.

1.    Dostrzeganie zjawisk.

2.    Obserwowanie zjawisk.

3.    Rejestracja spostrzeżeń.