c) Część łącząca nic odgrywa bezpośredniej roli ani w procesie skrawania, ani przy zamocowaniu narzędzia. Występuje tylko w niektórych z narzędzi trzpieniowych z jednej z dwóch przyczyn:
=> z przyczyn technologicznych - ułatwia wykonanie narzędzia: część łącząca jest wówczas krótka i nosi nazwę szyjki (np. w w iertłach),
=> z przyczyn funkcjonalnych - powoduje odsunięcie części roboczej od części chwy towej (np. noże wytaczaki).
2.1.3. Opis części roboczej narzędzia - geometria ostrza
Ostrze - część roboczą narzędzia - ograniczają trzy powierzchnie:
=> powierzchnia natarcia, po której spływa wiór podczas skrawania.
główna powierzchnia przyłożenia, stykająca się z powierzchnią obrabianą,
=> pomocnicza powierzchnia przyłożenia, stykająca się z powierzchnią obrobioną.
W wyniku przecinania się tych pow ierzchni powstają dwie krawędzie skrawające:
=> główna krawędź skrawająca - jest to wynik przecinania się powierzchni natarcia z główną powierzchnią przyłożenia,
=> pomocnicza krawędź skrawająca - jest to wynik przecinania się powierzchni natarcia z pomocniczą powierzchnią przyłożenia.
Wierzchołek ostrza, definiowany jako najdalej wysunięty punkt ostrza (wzdłuż lub prostopadle do osi narzędzia), leży w punkcie przecięcia głównej i pomocniczej krawędzi skrawającej.
W celu jednoznacznego określenia położenia charakterystycznych pow ierzchni ostrza wprowadzono układ wymiarowania nazywany układem narzędzia, w którym określa się płaszczyzny i kąty ostrza, stanowiące podstaw-ę do jego wykonania.
Geometrię narzędzia rozpatruje się w jednym, konkretnie wybranym punkcie ostrza -oddzielnie dla głównej i oddzielnie dla pomocniczej krawędzi skrawającej.
W układzie narzędzia wyróżnia się 6 płaszczyzn:
a) płaszczyznę podstawową Pr
==> jest ona prostopadła lub równoległa do bazowych elementów narzędzia (podstawy lub osi w przypadku narzędzi obrotowych),
=s> jest ona możliwie prostopadła do kierunku prędkości ruchu głów nego,
=> przechodzi przez rozpatrywany punkt M krawędzi skrawającej.
b) płaszczyzna boczna Pr
=> jest ona możliwie równoległa do kierunku posuwu.
=> jest prostopadła do płaszczyzny podstawowej P„
=c* przechodzi przez rozpatrywany punkt M krawędzi skrawającej,
c) płaszczyzna tylna E,
jest ona prostopadła do Pr => jest ona prostopadła do Pf,
=> przechodzi przez rozpatrywany punkt M krawędzi skrawającej,
d) płaszczyznę głównej krawędzi skrawającej P*
=> jest ona styczna do głównej krawędzi skrawającej => jest ona prostopadła do P,