CCI00128 (2)

prawa cywilnego nieznajomość przepisów prawnych (tzn. błąd co do prawa) nic odgrywała żadnej roli. W wypadkach bowiem, w których prawo cywilne łączy pewne skutki prawne z błędem (np. dobra wiara, błąd jako wada oświadczenia woli), błąd co do prawa jest traktowany na równi z błędem co do okoliczności faktycznych: bliższe wyjaśnienie zagadnień z tym związanych nastąpi w dalszych rozdziałach.

V. Pod rządem art. XVI p. wpr. k.c.. który głosił, że ustawą w rozumieniu kodeksu cywilnego jest każdy obowiązujący przepis prawa, podnoszono, że określenie „ustawa”, występujące bardzo często w aktach normatywnych z zakresu prawa cywilnego, ma inne znaczenie aniżeli w prawie konstytucyjnym. W tym ostatnim znaczeniu jest to akt uchwalony przez parlament, natomiast w rozumieniu unormowań cywilnoprawnych to każdy akt bez względu na to, czy jest ustawą czy innym aktem normatywnym. Przepis ten został uchylony przez nowelę z 28.07.1990 r.; zapewne dopatrzono się w nim sprzeczności z zasadami Konstytucji. Stanowisko to można kwestionować, art. XVI p. wpr. k.c. był bowiem tylko normą czysto techniczną. Nawet więcej — uchylenie tego artykułu w niczym nie zmieniło stanu prawnego. Nadal, jeżeli przepis kodeksu (innej ustawy) odsyła do innej regulacji, posługując się słowem „ustawa”, trzeba przez takie sformułowanie rozumieć także regulację zawartą w rozporządzeniu.

§ 2. KODEKS CYWILNY I INNE AKTY NORMATYWNE Z ZAKRESU PRAWA CYWILNEGO¹

I. Jak już w loku dotychczasowego wykładu wspomniano, zasadniczy trzon prawa cywilnego został w naszym systemie prawnym umiejscowiony w kilku ustawach mających rangę kodeksów. Są to: kodeks cywilny, kodeks handlowy oraz kodeks rodzinny i opiekuńczy. Poza kodeksami znajdują się choć regulują materię „kodeksową" przepisy o księgach wieczystych i hipotece oraz o zastawie rejestrowym.

Niejako ex aeąuo z powyższymi aktami należy także traktować ustawy normujące prawa na dobrach niematerialnych. Nie są one bowiem w stosunku do kodeksu cywilnego aktami szczególnymi, bo regulują oddzielny, szósty dział prawa cywilnego; zawierają one, gdy chodzi o ich partie cywilistyczne, także unormowania ze swej istoty kodeksowe.

61

1

Por. J. Wasilkowski. A. Wolter: Projekt kodeksu cywilnego (charakterystyko ogólna), NP 1961, nr 12, s. 1507 i n.; J. Wasilkowski: Metoda opracowania i założenia kodeksu cywilnego, PiP 1964. nr 5—6. s. 737 i n.; M. Rybicki: Znaczenie kodyfikacji prawa cywilnego w okresie budownictwa socjalizmu. NP 1963, nr 6. s. 607 i n.; A. Ohanowicz: Kodeks cywilny. RPFiS 1964. nr 4. s. 69 i n. Por. także: Projekt kodeksu cywilnego oraz przepisów wprowadzających kodeks cywilny. Warszawa 1962. s. 185 i n.