CCF20110223004

Konspekt do ćwiczeń z neurologii dla studentów Fizjoterapii. Opracowała dr Joanna Stożek

Metoda NDT w rehabilitacji chorych po udarze mózgu.

Celem terapii jest:

1.    normalizacja napięcia mięśniowego

2.    hamowanie patologicznych wzorców odruchowych.

3.    ułatwianie wykonywania automatycznych reakcji i prawidłowych wzorów ruchowych.

Zasady metody NDT

1.    Wykonywanie wszystkich czynności od strony niedowładnei.

Celem jest nasilenie bodźcowania terapeutycznego w stosunku do chorej połowy ciała. Strona chora powinna być stymulowana wszystkimi dostępnymi bodźcami po ,tp, by poprzez stopniowy powrót .czucia głębokiego i powierzchniowego, odzyskać “czucie” całego ciała w stopniu najbardziej prawidłowym.

2.    Symetria.

Celem usprawniania jest doskonalenie ruchów strony chorej tak, aby ostatecznie obydwie strony ciała pracowały tak harmonijnie jak to tylko możliwe

Aktywne włączenie do ćwiczeń chorej połowy ciała przyspiesza uzyskanie samodzielności.

3.    Używanie stymulacji - technik hamowania i torowania.

Celem jest znormalizowanie napięcia posturalnego i nauczenie pacjenta poruszania się w sposób selektywny, bez dużego wysiłku.

Aby to osiągnąć stosuje sie :

❖pozycje ułożeniowe, hamujące wystąpienie patologicznych reakcji. Pozycje są zawsze przeciwne do ujawniającej się, synergii /wzorca spastyczności/.

❖    ruch dowolny, kontrolowany oddziaływaniem na tzw. kluczowe punkty kontroli: głowę, obręcz kończyny górnej, obręcz kończyny dolnej, a dystalnie na nadgarstek i stopę.

Wybór techniki zależy od stanu funkcjonalnego pacjenta i rodzaju zaburzeń napięcia mięśniowego. Techniki hamowania stosujemy przy spastyczności, natomiast torowanie czyli tzw. ułatwianie, przy obniżonym napięciu mięśniowym.

4.    Tak szybko iak to możliwe dążymy do uzyskania prawidłowych, funkcjonalnych ruchów.

❖Ćwiczone ruchy nie są wyizolowane, ograniczone do pojedynczych stawów, ale wykonywane są we wzorcach.

❖Każdy ruch ma tzw. “układ posturalny”, czyli pozycję, z której może być zapoczątkowany i przeprowadzony w najbardziej sprawny i ekonomiczny sposób.

❖Dąży się do uzyskania mchu “czystego”, nie wolno nakładać prawidłowych wzorców mchowych na wzorce patologiczne.

❖Praca nad wybiórczą kontrolą mchów rozpoczyna się od części proksymalnych i postępuje w kierunku części dystalnych.

5.    Dwudziestoczterogodzinna organizacja wokół łóżka pacjenta.

❖Ważną zasadą terapii jest uczenie pacjenta kolejnych umiejętności w ten sam sposób.

❖    Wielokrotne, prawidłowe powtarzanie danej czynności powoduje jej zapamiętanie i utrwalenie.