CCF2012121527

43

2. KODOWANIE INFORMACJI

2.1. INFORMACJA

Informację mogą stanowić różnorodne dane, takie jak liczby, tekst lub obiekty multimedialne. Choć przeprowadzanie działań na informacjach, np. dodawanie dwóch liczb, z punktu widzenia człowieka może wydawać się oczywiste, to przetwarzanie tych informacji w systemach cyfrowych może być skomplikowanym problemem.

Sposobami posługiwania się informacją (nie tylko w systemach komputerowych) zajmuje się dziedzina zwana „teorią informacji”.

TEORIA INFORMACJI

Teoria informacji zajmuje się opisem matematycznych reguł rządzących przesyłaniem, przetwarzaniem (kodowaniem) i pomiarem informacji.

Za twórcę teorii informacji uważa się amerykańskiego inżyniera Claude E. Shannona, który w 1948 roku opublikował artykuł „Matematyczna teoria komunikowania”.

Potrzeba formalizacji zasad przesyłania informacji, pojawiła się wraz z burzliwym rozwojem telekomunikacji. Problem ten dotyczy zresztą wszystkich form przesyłania informacji m.in.: dla potrzeb telewizji, radia, a także magnetycznego lub optycznego zapisu informacji. Brak standardów przesyłania spowodowałby całkowitą blokadę lub co najmniej ogromne spowolnienie tych operacji oraz, co równie ważne, utrudniłby odbiór przesyłanej informacji. Naturalną konsekwencją lawinowego wzrostu przesyłanej informacji stała się potrzeba uporządkowania zasad jej przetwarzania. Bez tego etapu trudno jest dzisiaj wyobrazić sobie rozwój wielu dziedzin nauki, takich jak np.: lingwistyka, cybernetyka, psychologia, czy wreszcie informatyka.

Z punktu widzenia teorii informacji mówimy o systemach komunikowania, (rys. 2.1) składających się ze źródła informacji, kanału transmisji informacji oraz odbiornika.

Źródłem informacji może być mowa, obraz oraz bardziej tradycyjne i namacalne dane, jak liczby lub tekst. Taka informacja może zostać poddana kodowaniu, np. na ciąg sygnałów elektrycznych lub świetlnych, a następnie przesłana przez kanał